라틴어 문장 검색

Nam tanta est confusio legumet decretorum ac decretalium quod ad iudicandum vix memoria hominum sufficit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 88:42)
Non enimDominus per illa verba "nolite iudicare" exclusit necessitatem, sed voluntatem,quasi dicat:
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 88:46)
Et nolite iudicare contra rationemvel sine ratione vel omissa ratiocinatione.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 88:73)
Et nolite iudicare sine deliberatione,vel cum festinantia, vel ira.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 88:74)
Et si ita feceritis, non iudicabimini vel condempnabiminipropter iuditium vestrum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 88:77)
de eventu fortuna iudicat."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 76:10)
Et licet in iudicando et in consiliis et in ira mora sit valde utilis,ut supra dictum est, in conversione tamen ad Dominum est mora multum periculosaet eciam quando mortifera.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 94:5)
inexcusabilis es, o homo, qui judicas;
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 17:4)
nam te ipsum condemnes,si eadem agas, quæ judicas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 17:5)
Qui alium arguit depeccatis, a peccatis debet esse alienus, exemplo Christi, qui mulieremin adulterio deprehensam absolvit, et liberavit a pessimis Judæis, quiaccusabant et judicabant peccatricem, quum ipsimet scelerosissimi forent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 21:5)
Non est judicandus mendax, qui dicit falsum, quod putatverum;
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 33:42)
Similiter in judicando tardius esse debes.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 92:1)
Optimumjudicem existimo, qui cito intelligit et tarde judicat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 92:3)
«Ad pœnitendum properat qui cito judicat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 92:5)
De facto autem vindictæatque guerræ faciendæ dubium maximum videmus, quare, quid meliussit, adhuc judicare non possumus, unde spatium deliberandi causa postulamus;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 16:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION