라틴어 문장 검색

Ego quo scelesta furis attraxit manus, Ibi sorte tristi fata deflebo mea.
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Equus quadrigalis in pistrinum venumdatus: Ferendum esse aequo animo quicquid acciderit.6)
Quo magis necessarium credidi ex duabus ancillis, quae ministrae dicebantur, quid esset veri, et per tormenta quaerere.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 96 8:1)
Servus et ad partes sollers ancilla parentur, Qui doceant, apte quid tibi possit emi;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 873)
Colligere incertos et in ordine ponere crines Docta neque ancillas inter habenda Nape, Inque ministeriis furtivae cognita noctis Utilis et dandis ingeniosa notis Saepe venire ad me dubitantem hortata Corinnam, Saepe laboranti fida reperta mihi - Accipe et ad dominam peraratas mane tabellas Perfer et obstantes sedula pelle moras!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 111)
Adde, quod ornandis illa est operata capillis Et tibi perdocta est grata ministra manu - Scilicet ancillam, quae tam tibi fida, rogarem!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 716)
Quid, quod in ancilla siquis delinquere possit, Illum ego contendi mente carere bona?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 85)
Thessalus ancillae facie Briseidos arsit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 86)
Incipe, quis totiens furtim tua limina pulset, Quaerere, quid latrent nocte silente canes, Quas ferat et referat sollers ancilla tabellas, Cur totiens vacuo secubet ipsa toro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 1926)
Quin ego me memini, dum custos saevus abiret, Ancillae miseram delituisse sinu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 137)
Quidquid servatur cupimus magis, ipsaque furem Cura vocat;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 420)
sed prius ancillam captandae nosse puellae cura sit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:235)
hanc matutinos pectens ancilla capillos incitet, et velo remigis addat opem, et secum tenui suspirans murmure dicat 'At, puto, non poteras ipsa referre vicem.'
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:247)
non tibi ab ancilla est incipienda venus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:258)
nec pudor ancillas, ut quaeque erit ordine prima, nec tibi sit servos demeruisse pudor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 12:2)
porrige et ancillae, qua poenas luce pependit lusa maritali Gallica veste manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 13:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION