라틴어 문장 검색

Plus etiam dicotibi quia, etsi adversarii tui non inciperent petere reconciliationem, nihilominus deberes tu illius reconciliationis facere inceptionem;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 275:5)
" Consulo itaque tibi, ut te corrigas atque, me temptare verba pacis, permittas, et si id, quoddixi, bono animo facere volunt adversarii, illos ad tua præceptasuscipias.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 294:5)
Tunc Prudentia, dilatione modica postulata, de voluntate viri, in ejustamen absentia, secreto illos adversarios suos ad se fecit vocari, in quorumpræsentia bona pacis et mala guerræ ac belli prædictomodo narrans, illos coepit hortari, ut de injuria sibi et domino Melibeoac filiæ ejus facta dolerent, ejusque domini præceptis cumjuramento ac juratoribus ac poena stare nullatenus differrent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 296:1)
Licet durum sit et omni rationi contrarium, quodquis in adversario vel inimico suo confidat, vel se in ejus potestate etarbritrio committat, ut supra in hoc libro, in titulo De vitando illorumconsilio, qui sunt vel jam fuerunt inimici, sed postea in gratiam redierunt, reperitur:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 297:2)
Prædictis auditis, illi tres adversarii unanimiter responderuntdicentes:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 297:11)
Et sic de consensu omnium missi fueruntnuntii sapientes pro adversariis prædictis, qui illis dixerunt:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 302:4)
Domine, vellem a te audire cujusmodipræcepta placeat tibi nostris adversariis facere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 307:2)
Adveniente itaque termino constituto, prædicti adversarii cumjuratoribus suis ad curiam domini Melibei accedentes, flexisque genibussuis fusisque lacrimis ad pedes dicti domini ac dominæ Prudentiæprostrati dixerunt:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 319:1)
"Appone ori meo custodiam, et hostium circumstancie labiis meis."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 7:4)
Quod uxor intelligens nimium turbata convocatum amicumabscondit seorsum et domino suo hostium postea aperire cucurrit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 91:5)
Epulantibus illis supervenit maritus et hostium pulsavit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 93:4)
Et consurgens mulier procum abscondit et hostium postea domino aperuit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 93:5)
Sapiens vero hoc audiens dedit sibiconsilium quod construeret domum altis parietibus lapideis poneretque intusmulierem daretque sibi satis ad comedendum et non superflua indumenta faceretqueita domum quod non esset in ea nisi solum hostium solaque fenestra perquam videret, et tali altitudine et tali compositione per quam nemo possetintrare vel exire.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 103:3)
Mane vero quando iuvenis de domo exibat, hostium domus firmabat, et similiter quando intrabat;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 103:5)
Cuius rei mulier inscia de lectonocte consurgens perrexit ad hostium domus et aperto hostio exivit ad amicum.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 103:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION