라틴어 문장 검색

Et hoc quidem non adeo mentiebatur, quod iam destinatam iuveni mortem praevenisset puer;
(아풀레이우스, 변신, 10권 5:4)
Ad hoc uxoris dilectae nimium mentitis lamentationibus ad extremum subolis impellebatur odium.
(아풀레이우스, 변신, 10권 5:9)
quibus autem verbis accusator urserit, quibus rebus diluerit reus, ac prorsus orationes altercationesque neque ipse absens apud praesepium scire neque ad vos quae ignoravi possum enuntiare, sed quae plane comperi ad istas litteras proferam.
(아풀레이우스, 변신, 10권 7:5)
Haec eximie mentita ad veritatis imaginem verberone illo simulata cum trepidatione perferente finitum est iudicium.
(아풀레이우스, 변신, 10권 7:9)
Sed ubi fraudis extremae lapsa decipulo laqueos insidiarum accessit tunc illa uxor egregia sororem mariti libidinosae furiae stimulis efferata primum quidem nudam flagris ultimo verberat, dehinc, quod res erat, clamantem, quodque frustra paelicatus indignatione bulliret, fratrisque nomen saepius iterantem, velut mentitam atque cuncta fingentem titione candenti inter media femina detruso crudelissime necavit.
(아풀레이우스, 변신, 10권 24:5)
Nec ille tamen iuvenis diutius vitam tenuerat, sed inter fictas mentitasque lacrimas uxoris pari casu mortis fuerat extinctus.
(아풀레이우스, 변신, 10권 27:1)
Hic incinctus balteo militem gerebat,illum succinctum chlamyde crepides et venabula venatorem fecerant, alius soccis obauratis inductus serica veste mundoque pretioso et attextis capiti crinibus incessu perfluo feminam mentiebatur.
(아풀레이우스, 변신, 11권 8:2)
Ecce tibi rettuli quae, quamvis audita, ignores tamen necesse est:
(아풀레이우스, 변신, 11권 23:14)
culpam suam non ignorat,
(ARCHIPOETA, II42)
neque meo domino blandiens mentiri:
(ARCHIPOETA, V50)
Sed, ut apertius ignorantibus pateat, causam huius tardae inchoationis expedire curabo.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 87 90:2)
Sed mene salis placidi vultum fluctusque quietos ignorare iubes?
(아우구스티누스, 편지들, 4. (A. D. 386 Epist. XV) 2:3)
quamquam nec me iubeas nec ipse ignores.
(아우구스티누스, 편지들, 4. (A. D. 386 Epist. XV) 2:4)
Huius nos virtutes per mundanum opus diffusas multis vocabulis invocamus, quoniam nomen eius cuncti proprium videlicet ignoramus.
(아우구스티누스, 편지들, 5. (A. D. 390 Epist. XVI) 1:7)
Mihi enim videtur exitiosissimc credi aliquod in libris sanctis esse mendacium, id est, eos homines per quos nobis illa scriptura ministrata est atque conscripta, aliquid in libris suis fuisse mentitos.
(아우구스티누스, 편지들, 9. (A. D. 394 Epist. XXVIII) Domino Dilectissimo et Cultu Sincerissimo Caritatis Obseruando Atque Amplectendo Fratri et Conpresbytero Hieronymo Augustinus 3:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION