라틴어 문장 검색

sed quoniam tribus rebus homines maxime ad benevolentiam atque haec suifragandi studia ducuntur, beneficio, spe, adiunctione animi ac voluntate, animadvertendum est quem ad modum cuique horum generi sit inserviendum.
(퀸투스 툴리우스 키케로, COMMENTARIOLVM PETITIONIS CONSVLATVS AD M. FRATREM, 4장 13:1)
in senatu et utique in contionibus eadem ratio quae apud iudices, adquirendae sibi plerumque eorum, apud quos dicendum sit, benevolentiae.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 224:1)
benevolentiam aut a personis ducimus aut a causis accipimus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 15:1)
si, ut frequenter accidit, paulo est durior causa, non benevolentia iudicis petenda ex aliis partibus erit, sed non ante conciliato eius animo nuda quaestionum committetur asperitas?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 34:2)
eo quidam exordium in duas dividunt partes, principium et insinuationem, ut sit in principiis recta benevolentiae et attentionis postulatio;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 51:1)
hos ad perturbationem, illos ad benivolentiam praevalere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 83:7)
probi vero mores et anteactae vitae integritas nunquam non plurimum profuerint.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 103:1)
quale est , integritas tua te purgavit, mihi crede, pudor eripuit, vita anteacta servavit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 275:2)
O benivolentiam singularem!
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 98:2)
iucundissima vero in oratore humanitas, facilitas, moderatio, benivolentia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 43:3)
ac ne pauper quidem tanquam mercedem accipiet, sed mutua benivolentia utetur, cum sciat se tanto plus praestitisse.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 127:2)
Caesar beneficiis ac munificentia magnus habebatur, integritate vitae Cato.
(살루스티우스, The Catilinarian Conspiracy, 54장2)
copias fidem magnitudinem regis sui et alia, quae aut utilia aut beneuolentiae esse credebant, oratione extollunt.
(살루스티우스, The Jugurthine War, 103장12)
Nam cum beneficio par est iniuria, aliquid in animo benivolentiae remanet.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 81 25:7)
Ita miser quidem esse, qui virtutem habet, non potest, beatissimus autem non est, qui naturalibus bonis destituitur ut valitudine, ut membrorum integritate."
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 14:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION