라틴어 문장 검색

si non forte tuas legiones per loca campi fervere cum videas belli simulacra cientis, subsidiis magnis et opum vi constabilitas, ornatas armis stlattas pariterque animatas, his tibi tum rebus timefactae religiones effugiunt animo pavidae mortisque timores tum vacuum pectus lincunt curaque solutum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 1:12)
sic rerum summa novatur semper, et inter se mortales mutua vivunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 2:5)
augescunt aliae gentes, aliae minuuntur, inque brevi spatio mutantur saecla animantum et quasi cursores vitai lampada tradunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 2:6)
At quidam contra haec, ignari materiai, naturam non posse deum sine numine reddunt tanto opere humanis rationibus atmoderate tempora mutare annorum frugesque creare et iam cetera, mortalis quae suadet adire ipsaque deducit dux vitae dia voluptas et res per Veneris blanditur saecla propagent, ne genus occidat humanum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 4:9)
Denique si semper motu conectitur omnis et vetere exoritur novus ordine certo nec declinando faciunt primordia motus principium quoddam, quod fati foedera rumpat, ex infinito ne causam causa sequatur, libera per terras unde haec animantibus exstat, unde est haec, inquam, fatis avolsa voluntas, per quam progredimur quo ducit quemque voluptas, declinamus item motus nec tempore certo nec regione loci certa, sed ubi ipsa tulit mens?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 6:13)
sed quasi naufragiis magnis multisque coortis disiactare solet magnum mare transtra cavernas antemnas prorem malos tonsasque natantis, per terrarum omnis oras fluitantia aplustra ut videantur et indicium mortalibus edant, infidi maris insidias virisque dolumque ut vitare velint, neve ullo tempore credant, subdola cum ridet placidi pellacia ponti, sic tibi si finita semel primordia quaedam constitues, aevom debebunt sparsa per omnem disiectare aestus diversi materiai, numquam in concilium ut possint compulsa coire nec remorari in concilio nec crescere adaucta;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 13:11)
ergo cum primum magnas invecta per urbis munificat tacita mortalis muta salute, aere atque argento sternunt iter omne viarum largifica stipe ditantes ninguntque rosarum floribus umbrantes matrem comitumque catervam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 14:14)
Hinc porro quamvis animantem ex omnibus unam ossa cruor venae calor umor viscera nervi constituunt, quae sunt porro distantia longe, dissimili perfecta figura principiorum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 15:3)
sicut amaracini blandum stactaeque liquorem et nardi florem, nectar qui naribus halat, cum facere instituas, cum primis quaerere par est, quod licet ac possis reperire, inolentis olivi naturam, nullam quae mittat naribus auram, quam minime ut possit mixtos in corpore odores concoctosque suo contractans perdere viro, propter eandem debent primordia rerum non adhibere suum gignundis rebus odorem nec sonitum, quoniam nihil ab se mittere possunt, nec simili ratione saporem denique quemquam nec frigus neque item calidum tepidumque vaporem, cetera, quae cum ita sunt tamen ut mortalia constent, molli lenta, fragosa putri, cava corpore raro, omnia sint a principiis seiuncta necessest, inmortalia si volumus subiungere rebus fundamenta, quibus nitatur summa salutis;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 19:2)
ergo omnes natura cibos in corpora viva vertit et hinc sensus animantum procreat omnes, non alia longe ratione atque arida ligna explicat in flammas et ignis omnia versat.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 19:9)
nam sensus iungitur omnis visceribus nervis venis, quae cumque videmus mollia mortali consistere corpore creta.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 20:7)
linquitur ut totis animantibus adsimulentur, vitali ut possint consentire undique sensu.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 20:12)
qui poterunt igitur rerum primordia dici et leti vitare vias, animalia cum sint, atque animalia mortalibus una eademque?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 20:13)
quod tamen ut possint, at coetu concilioque nil facient praeter volgum turbamque animantum, scilicet ut nequeant homines armenta feraeque inter sese ullam rem gignere conveniundo.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 20:14)
Praeterea quamvis animantem grandior ictus, quam patitur natura, repente adfligit et omnis corporis atque animi pergit confundere sensus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 21:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION