라틴어 문장 검색

ac veluti folia arentis liquere corollas, quae passim calathis strata natare vides, sic nobis, qui nunc magnum spiramus amantes, forsitan includet crastina fata dies.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1533)
vel tu Tantalea moveare ad flumina sorte, ut liquor arenti fallat ab ore sitim;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 173)
at mox laurigero concussus vertice diras Gallica Parnasus sparsit in arma nives.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1326)
excipit hic natos glacies et matris ab alvo artus infantum molles nix civica durat.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 15)
sub imagine frondis dextra per arentem florebant omina virgam, at postquam primos infans exegerat annos, reptabat super arma patris, quamque arta terebat lammina cervicem gemina complexus ab ulna livida laxatis intrabat ad oscula cristis, ludus erat puero raptas ex hoste sagittas festina tractare manu captosque per arcus flexa reluctantes in cornua trudere nervos, nunc tremulum tenero iaculum torquere lacerto inque frementis equi dorsum cum pondere conti indutas Chalybum saltu transferre catenas, inventas agitare feras et fronde latentes quaerere, deprensas modo claudere cassibus artis, nunc torto penetrare veru:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 61)
"Iactantia primum membra dedit nivibus, glaciemque inrumpere plantis iussit et attritas parvum ridere pruinas, surgentes animi Musis formantur et illo quo Cicerone tonas;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 78)
[Inter Cyaneas, Ephyraea cacumina, cautes qua super Idalium levat Orithyion in aethram exesi sale montis apex, ubi forte vagantem dum fugit et fixit trepidus Symplegada Tiphys, atque recurrentem ructatum ad rauca Maleam,] exit in Isthmiacum pelagus claudentibus alis saxorum de rupe sinus, quo saepe recessu sic tamquam toto coeat de lumine caeli, artatur collecta dies tremulasque per undas insequitur secreta vadi, transmittitur alto perfusus splendore latex, mirumque relatu, lympha bibit solem tenuique inserta fluento perforat arenti radio lux sicca liquorem.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium 1)
cernuus inpexam faciem stetit ore madenti et arentes vitreis adiuvit fletibus undas;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Pontio Leontio suo salutem23)
Haec per stemmata te satis potentem, morum culmine sed potentiorem, non possim merita sonare laude, nec si me Odrysio canens in antro, qua late trepidantibus fluentis cautes per Ciconum resultat Hebrus, princeps instituisset ille vatum, cum dulces animata saxa chordae ferrent per Rhodopen trahente cantu et versa vice fontibus ligatis terras currere cogerent anhelas, nec non Hismara solibus paterent aurita chelyn expetente silva et nulli resolubiles calori curvata ruerent nives ab Ossa, stantem aut Strymona Bistones viderent, cum carmen rapidus latex sitiret;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium43)
quarum mihi citus et facilis ascensus et inter utrimque terrentis latera praerupti cavatis in callem nivibus itinera mollita.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Heronio1 suo salutem 2:4)
siquidem domibus medius it Vardo fluvius, nisi cum deflua nive pastus impalluit, flavis ruber glareis et per alveum perspicuus quietus calculosusque neque ob hoc minus piscium ferax delicatorum.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Donido suo salutem 9:4)
obversatur etenim per dies mentibus singulorum quod persona aetate gravis infirmitate fragilis, nobilitate sublimis religione venerabilis solius dilectionis obtentu abrupisti tot repagula, tot obiectas veniendi difficultates, itinerum videlicet longitudinem brevitatem dierum, nivium copiam penuriam pabulorum, latitudines solitudinum angustias mansionum, viarum voragines aut umore imbrium putres aut frigorum siccitate tribulosas, ad hoc aut aggeres saxis asperos aut fluvios gelu lubricos aut colles ascensu salebrosos aut valles lapsuum adsiduitate derasas;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Constantio suo salutem 3:1)
proin, quaeso, delicti huius mihi gratiam facias, quod aliquantisper mei meminens arentem venulam rarius flumini tuo misceo, tuam tubam totus qua patet 1 orbis iure venerabitur, quam constat geminata felicitate cecinisse, quando nec aemulum repperit nec aequalem, cum pridem aures et ora populorum me etiam circumferente pervagaretur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Claudiano suo salutem 10:1)
interim ad praesens apicum oblator damna sibi quaepiam per Genesium vestrum inflicta suspirat, si perspicis a vero non discrepare querimoniam, tribue, quaeso, convincenti reformationem, peregrino celeritatem, si vero calumniam plectibili sufflammat invidia, in eo iam praecessit vindicta pulsati, quod procax petitor sumptu et itinere confectus temere propositae litis exsudat incommoda, atque hoc in maximo hiemis accentu summisque cumulis nivium crustisque glacierum;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Apollinari suo salutem 4:1)
de cetero, quamquam et 1 extremus autumnus iam diem breviat et viatorum sollicitas aures foliis toto nemore labentibus crepulo fragore circumstrepit inque castellum, ad quod invitas, utpote Alpinis rupibus cinctum, sub vicinitate brumali difficilius escenditur,2 nos tamen deo praevio per tuorum montium latera confragosa venientes nec subiectas cautes nec superiectas nives expavescemus, quamvis iugorum profunda declivitas aggere cocleatim fracto saepe redeunda sit, quia, et si nulla sollemnitas, tu satis dignus es, ut est Tullianum illud, propter quem Thespiae visantur, vale.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Elaphio suo salutem 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION