라틴어 문장 검색

Quis unquam venit in templum et votum fecit, si ad eloquentiam pervenisset?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 88:11)
At ego ne mea quidem vestimenta ab officioso custode recepissem, nisi notorem dedissem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 92:18)
Lichas, qui me optime noverat, tanquam et ipse vocem audisset, accurrit et nec manus nec faciem meam consideravit, sed continuo ad inguina mea luminibus deflexis movit officiosam manum et Salve inquit Encolpi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 105:17)
In hac enimurbe non litterarum studia celebrantur, non eloquentia locum habet, non frugalitas sanctique mores laudibus ad fructum perveniunt, sed quoscunque homines in hac urbe videritis, scitote in duas partes esse divisos.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 116:5)
Post peractum sacramentum serviliter ficti dominum consalutamus, elatumque ab Eumolpo filium pariter condiscimus, iuvenem ingentis eloquentiae et spei, ideoque de civitate sua miserrimum senem exisse, ne aut clientes sodalesque filii sui aut sepulcrum quotidie causam lacrimarum cerneret.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 117:11)
adeo ut librum recitaret publicaretque, in quo Rusticum insectatur atque etiam 'Stoicorum simiam' appellat, adicit 'Vitelliana cicatrice stigmosum' - agnoscis eloquentiam Reguli -, lacerat Herennium Senecionem tam intemperanter quidem, ut dixerit ei Mettius Carus 'Quid tibi cum meis mortuis?
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 5 2:2)
'Satrius Rufus, cui non est cum Cicerone aemulatio et qui contentus est eloquentia saeculi nostri'.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 5 11:4)
'Est enim' inquam 'mihi cum Cicerone aemulatio, nec sum contentus eloquentia saeculi nostri;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 5 12:2)
Quantum eloquentia valeat, pluribus credere potes, nam dicendi facultas aperta et exposita statim cernitur;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 3 6:1)
Proinde faventibus dis trade eum praeceptori, a quo mores primum mox eloquentiam discat, quae male sine moribus discitur.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 3 7:1)
Orationi enim et carmini parva gratia, nisi eloquentia est summa:
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 8 4:1)
Gratulatus sum optimae matri, gratulatus et fratri, qui ex auditorio illo non minorem pietatis gloriam quam ille alter eloquentiae retulit:
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 17 5:1)
Homo probus officiosus litteratus;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 19 3:1)
Itaque Iulius Candidus non invenuste solet dicere, aliud esse eloquentiam aliud loquentiam.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 20 5:1)
Nam eloquentia vix uni aut alteri, immo - si M. Antonio credimus - nemini, haec vero, quam Candidus loquentiam appellat, multis atque etiam impudentissimo cuique maxime contigit.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 20 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION