라틴어 문장 검색

Decet hoc nescio quo modo ilium, nec Epicuro, qui id reprehendit, assentior.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 85장 1:10)
Si ut illius aetatis principem, adsentior - sic enim accepimus - ;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 86장 1:2)
Probas Lepidi orationes, Paulum hic tibi adsentior, modo ita laudes ut antiquas;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 86장 1:4)
Dico idem de Gracchis, etsi de eis ea sunt a te dicta, quibus ego adsentior.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 86장 2:3)
De horum laudibus tibi prorsus adsentior, sed tamen non isto modo:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 86장 2:6)
Hoc loco Chrysippus aestuans falli sperat Chaldaeos ceterosque divinos, neque eos usuros esse coniunctionibus, ut ita sua percepta pronuntient:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 24:1)
Hic primum si mihi libeat adsentiri Epicuro et negare omnem enuntiationem aut veram esse aut falsam, eam plagam potius accipiam quam fato omnia fieri conprobem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 32:4)
Neque enim Chrysippus, concedens adsensionis proximam et continentem causam esse in viso positam, [neque] eam causam esse ad adsentiendum necessariam concedet, ut, si omnia fato fiant, omnia causis fiant antecedentibus et necessariis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 64:3)
quibus ego assentior, dum modo de isdem rebus ne Graecos quidem legendos putent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 11:4)
Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Silano emancipaverat, ut eum Macedonum legatis accusantibus, quod pecunias praetorem in provincia cepisse arguerent, causam apud se dicere iuberet reque ex utraque parte audita pronuntiaret eum non talem videri fuisse in imperio, quales eius maiores fuissent, et in conspectum suum venire vetuit, numquid tibi videtur de voluptatibus suis cogitavisse?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 31:3)
Prorsus, inquit, assentior;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 36:2)
Certe, inquam, pertinax non ero tibique, si mihi probabis ea, quae dices, libenter assentiar.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 37:1)
Alii autem, quibus ego assentior, cum a philosophis compluribus permulta dicantur, cur nec voluptas in bonis sit numeranda nec in malis dolor, non existimant oportere nimium nos causae confidere, sed et argumentandum et accurate disserendum et rationibus conquisitis de voluptate et dolore disputandum putant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 40:3)
Ego vero non dubito, inquam, quin facile possis, nec est quod te pudeat sapienti adsentiri, qui se unus, quod sciam, sapientem profiteri sit ausus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 10:6)
nihil enim possumus iudicare, nisi quod est nostri iudicii - in quo frustra iudices solent, cum sententiam pronuntiant, addere:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 47:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION