도구

도구

라틴어 문장 검색

quod me admones de nostra Vrania suadesque ut meminerim Iovis orationem quae est in extremo illo libro, ego vero memini et illa omnia mihi magis scripsi quam ceteris.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER SECVNDVS, letter 7 1:3)
reddita etiam mihi est pervetus epistula, sed sero adlata, in qua de aede telluris et de porticu Catuli me admones.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER TERTIVS, 4장 7:1)
item de hortis me quod admones, nec fui umquam valde cupidus et nunc domus suppeditat mihi hortorum amoenitatem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER TERTIVS, 4장 7:4)
etiam illud te admoneo ne quid ullis litteris committas, quod si prolatum sit, moleste feramus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER TERTIVS, letter 8 2:1)
Solis autem magnitudinem (ipse enim hic radiatus me intueri videtur admonens ut crebro faciam mentionem sui) - vos ergo huius magnitudinem quasi decempeda permensi refertis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 170:6)
sapienter fecisse dicitur, cum de eo nihil sanxerit quod antea commissum non erat, ne non tam prohibere quam admonere videretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 25장 1:4)
quorum clamor si qui forte fuerit, admonere vos debebit ut eum civem retineatis qui semper genus illud hominum clamoresque maximos prae vestra salute neglexit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 2장3)
quod enim usu non veniebat, de eo si quis legem aut iudicium constitueret, non tam prohibere videretur quam admonere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, PRO M. TVLLIO ORATIO, 4장 2:2)
anno et sex mensibus vero, cum tibi cotidie potestas hominis fuisset admonendi, verbum nullum facis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 12장 1:8)
illud admonemus tamen ridiculo sic usurum oratorem ut nec nimis frequenti ne scurrile sit, nec subobsceno ne mimicum, nec petulanti ne improbum, nec in calamitatem ne inhumanum, nec in facinus ne odii locum risus occupet, neque aut sua persona aut iudicum aut tempore alienum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 26장 2:1)
ut aliquid reticere se dicat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 40장 2:11)
Vt igitur poeticae versus inventus est terminatione aurium, observatione prudentium, sic in oratione animadversum est, multo illud quidem serius, sed eadem natura admonente, esse quosdam certos cursus conclusionesque verborum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 53장 2:4)
ubi autem eis utare, quae- stiones ipsae te admonebunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 10장 1:4)
Admonet autem hic locus, ut quaeratur quid ante rem, quid cum re, quid post rem evenerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 12장 1:2)
sed qui nondum ea quae multis post annis tractare coepissent physica didicissent, tantum sibi persuaserant, quantum natura admonente cognoverant, rationes et causas rerum non tenebant, visis quibusdam saepe movebantur, isque maxime nocturnis, ut viderentur ei, qui vita excesserant, vivere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 29:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION