라틴어 문장 검색

Hinc Socrates suadere solitus erat illos cibos potusve vitandos, qui ultra sitim famemve sedandam producunt adpetentiam.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 31:1)
Quid enim agit ipse servus non edendo nisi cogente fame nec potando praeter sitim nisi ut de utroque capiat voluptatem?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 28:2)
Cur qui esuriens biberit aliquantulum famem sublevat, qui vero sitiens cibum sumpserit non solum non domat sitim sed magis magisque cupidinem potus accendit?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 18:2)
Cur maior voluptas est, cum sitis potu extinguitur, quam cum fames sedatur cibo?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 20:2)
eamque ἐπιγλωττίδα inter edendum bibendumque operire ac protegere τὴν τραχεῖαν ἀρτηρίαν, ne quid ex esca potuve incideret in illud quasi aestuantis animae iter, ac propterea nihil humoris influere in pulmonem ore ipso arteriae communito.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 7:1)
Sed et hoc in propatulo est quia quibus aeger est pulmo accenduntur in maximam sitim:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 18:1)
Heu quantum terrae potuit pelagique parari Hoc, quem civiles hauserunt, sanguine, dextrae, Unde venit Titan, et nox ubi sidera condit, Quaque dies medius flagrantibus aestuat horis, Et qua bruma, rigens ac nescia vere remitti, Adstringit Scythico glacialem frigore pontum!
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 1:3)
Sic et Sullanum solito tibi lambere ferrum Durat, Magne, sitis.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:20)
an sidere mota secundo Tethyos unda vagae lunaribus aestuet horis;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:10)
O quantum donata pace potitos Excussis umquam ferrum librasse lacertis Poenituit, tolerasse sitim, frustraque rogasse Prospera bella deos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 4:33)
longo per multa volumina tractu Aestuat unda minax, flatusque incerta futuri:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 5:65)
Aestuat angusta rabies civilis arena.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 1:26)
aut umbras nemorum quicumque petentem, Aestuet:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 4:40)
Serpens, sitis, ardor, arenae, Dulcia virtuti:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 4:43)
Utque calor solvit, quem torserat aera ventus Incensusque dies, manant sudoribus artus, Arent ora siti:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 5:54)

SEARCH

MENU NAVIGATION