라틴어 문장 검색

nam pro amplitudine honorum, quos cunctis suffragiis adepti sumus nostro quidem anno, quod contigit eorum nemini, quos modo nominavi, sane exiguus sumptus aedilitatis fuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 79:5)
pleraque enim de eis, quae ab isto obiciebantur, cum confiterer, tamen ab illo maiestatem minutam negabam, ex quo verbo lege Appuleia tota illa causa pendebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 107:3)
nam quantum uterque nostrum potuit, omni copia dicendi dilatavit, quid esset maiestatem minuere:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 109:2)
"si maiestas est amplitudo ac dignitas civitatis, is eam minuit, qui exercitum hostibus populi Romani tradidit, non qui eum, qui id fecisset, populi Romani potestati tradidit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 164:2)
Sic in illa omni defensione atque causa, quod esse in arte positum videbatur, ut de lege Appuleia dicerem, ut quid esset minuere maiestatem explicarem, perquam breviter perstrinxi atque attigi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 201:3)
Minueritne maiestatem Norbanus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 1:6)
Non minuit maiestatem quod egit de Caepione turbulentius;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 2:2)
maiestas autem, quoniam est magnitude quaedam populi Romani in eius potestate ac iure retinendo, aucta potius est quam deminuta;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 2:4)
Maiestas est in imperi atque in nominis populi Romani dignitate, quam minuit is qui per vim multitudinis rem ad seditionem vocavit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 2:6)
Minueritne maiestatem, qui voluntate populi Romani rem gratam et aequam per vim egerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 2:8)
ferunt enim suffragia, mandant inperia, magistratus, ambiuntur, rogantur, sed ea dant, quae, etiamsi nolint, danda sint, et quae ipsi non habent, unde alii petunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 79:4)
Itaque mortuo Marcio cunctis populi suffragiis rex est creatus L. Tarquinius;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 55:2)
Deinde equitum magno numero ex omni populi summa separato relicuum populum distribuit in quinque classis senioresque a iunioribus divisit easque ita disparavit, ut suffragia non in multitudinis, sed in locupletium potestate essent, curavitque, quod semper in re publica tenendum est, ne plurimum valeant plurimi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 61:1)
nunc rationem videtis esse talem, ut equitum centuriae cum sex suffragiis et prima classis addita centuria, quae ad summum usum urbis fabris tignariis est data, lxxxviiii centurias habeat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 61:3)
quibus ex centum quattuor centuriis (tot enim reliquae sunt) octo solae si accesserunt, confecta est vis populi universa, relicuaque multo maior multitudo sex et nonaginta centuriarum neque excluderetur suffragiis, ne superbum esset, nec valeret nimis, ne esset periculosum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 61:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION