라틴어 문장 검색

nam ne supplicare quidem sibi ab eo vellet.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, I. 4:2)
Haec vox propria sacrorum est, ut reus vocetur qui suscepto voto se numinibus obligat, damnatus autem qui promissa vota iam solvit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 6:2)
Tango aras, medios ignes ac numina testor, eandem vim nominis ex adprehensione significat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 9:6)
et argumento utuntur quod Tarquinius, Demarati Corinthii filius Samothracicis religionibus mystice imbutus, uno templo ac sub eodem tecto numina memorata coniunxit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 8:3)
Sed et omnia haec nomina cum in uno de supradictis numinibus servat, doctrinam procul dubio suam de omni hac opinione confirmat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 10:1)
Iunonis magnae primum prece numen adora τὴν μεγάλην nominavit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 10:3)
Et primo quidem illud quo voluntas numinum per exta monstratur:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 2:1)
Nam et animam, id est hostiae nomen, posuit, et litare, quod significat sacrificio facto placasse numen.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 4:4)
Veranius enim in Pontificalibus quaes­tionibus docet eximias dictas hostias quae ad sacrificium destinatae eximantur e grege, vel quod eximia specie quasi offerendae numinibus eligantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 6:2)
Quae autem stetisset oblata, hanc volenti numini dari aestimabant.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 8:2)
Docte ergo Virgilius dixit apud ea numina animam volucris remansisse quibus ad litandum data est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 4:4)
Urbes vero exercitusque sic devoventur iam numinibus evocatis, sed dictatores imperatoresque soli possunt devovere his verbis:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 9:2)
Hinc ergo est quod propter huiusmodi evocationem numinum discessionemque ait Virgilius:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 14:1)
Praeterea tum sedenti in transenna demissum Victoriae simulachrum cum machinato strepitu tonitruum coronam ei inponebat, tum venienti ture quasi deo supplicabatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 8:2)
Haec Sammonicus, qui turpitudinem convivii principis sui laudando notat, prodens venerationem qua piscis habebatur, ut a coronatis inferretur cum tibicinis cantu quasi quaedam non deliciarum sed numinis pompa.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION