라틴어 문장 검색

quem procul ut vidit tumulo speculator ab alto, "hospes," ait, "nosco, Colchide, vela, venit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 96)
spiritus hic per te patrias exisset in auras, sparsissent lacrimae pectora nostra piae, supremoque die notum spectantia caelum texissent digiti lumina nostra tui, et cinis in tumulo positus iacuisset avito, tactaque nascenti corpus haberet humus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 317)
cumque perhorruerit casus pars maxima nostros, pars etiam credi pertimuisse velit, naufragiumque meum tumulo spectant ab alto, nec dederit nanti per freta saeva manum, seminecem Stygia revocasti solus ab unda.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 910)
tumulus defenditur ipse moenibus exiguis ingenioque loci.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 108)
Fides hoc Verbum sicut firmam petram recipit, in qua solidis fundamentis aedificari potest.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 17:3)
Tunc propheta eum invitat ut verae petrae tantum confidat, quae non vacillat, Israel Deo.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 38:10)
Eandem fidem profitentes, eadem petra innitimur, transformamur ab eodem Spiritu amoris, unicam diffundimus lucem et unicum habemus intuitum ad realitatem contemplandam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 92:3)
hunc ego non venerer, qui caelo visus humique inventus rex atque Deus moderatur utrumque naturae specimen, tumuloque inferna refringens regna insurgentes secum iubet ire sepultos?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3210)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
totum hominem Deus adsumit, quia totus ab ipso est, et totum redimit quem sumpserat, omne reducens, quidquid homo est, istud tumulis, ast illud abysso.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3257)
e tumulo cum iam remeabilis adstat, cerno Deum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3352)
viscera mortua quin etiam post obitum reparare datur, eque suis iterum tumulis prisca renascitur effigies, pulvereo coeunte situ.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum55)
quamvis innumero sidere regiam lunarique polum lampade pinxeris, incussu silicis lumina nos tamen monstras saxigeno semine quaerere, ne nesciret homo spem sibi luminis in Christi solido corpore conditam, qui dici stabilem se voluit petram, nostris igniculis unde genus venit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae3)
quae pigra cadavera pridem tumulis putrefacta iacebant, volucres rapientur in auras, animas comitata priores.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti10)
qui ter quaternas denique refluentis amnis alveo fundavit et fixit petras, apostolorum stemmata.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Epiphaniae51)

SEARCH

MENU NAVIGATION