라틴어 문장 검색

Sed queror haud faciles, iuvenum rarissime, questus irascorque etiam, quantum irascuntur amantes, tantane me decuit vulgari gaudia fama noscere?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten17)
nec enim mihi sidera tantum aequoraque et terras, quae mos debere parenti, sed decus hoc quodcumque lyrae primusque dedisti non vulgare loqui et famam sperare sepulcro.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum68)
alias nova suggere vires, Calliope, maiorque chelyn mihi tendat Apollo, fatalem populis ultro poscentibus horam admovet atra dies, Stygiisque emissa tenebris Mors fruitur caelo bellatoremque volando campum operit nigroque viros invitat hiatu, nil vulgare legens, sed quae dignissima vita funera, praecipuos annis animisque cruento ungue notat;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권159)
ipsae autem nondum trepidae sexumve fatentur, nec vulgare gemunt aspernanturque precari, et tantum innuptae quaerunt delubra Minervae, primus amor niveis victorem cernere vectum quadriiugis;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권261)
haec ad ostentationem scaenae gaudentis miraculis aptiora quam ad fidem neque adfirmare neque refellere est operae pretium.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 243:2)
grave liberae civitati, ab ostentatione saevitiae adscitum, quam non magis in alienis quam in proximis ac sanguine ipse suo exerceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 35:1)
fuit enim Scipio non veris tantum virtutibus mirabilis, sed arte quoque quadam ab iuventa in ostentationem earum compositus, pleraque apud multitudinem aut ut per nocturnas visa species aut velut divinitus mente monita agens, sive et ipse capti quadam superstitione animi, sive ut imperia consiliaque velut sorte oraculi missa sine cunctatione exsequerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 266:1)
initia erant quae primo paucis tradita sunt deinde vulgari coepta sunt per viros mulieresque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 87:1)
ταῦτα ἐπιτάττοντεσ ἀλλήλοισ ἐποιοῦμεν. BARBARVS dixit uulgarem sensum satis uulgariter:
(세네카, Controversiae, book 2, Quidam luxuriante filio luxuriari coepit. filius accusat patrem dementiae. 13:5)
6. Itaque si preponentes eos in vulgari sermone sola municipalia Latinorum vulgaria comparando considerant, allubescentes concordamus cum illis;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 141:1)
Dicimus igitur Romanorum non vulgare, sed potius tristiloquium, ytalorum vulgarium omnium esse turpissimum;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 86:2)
7. Sed quia sola vulgaria ventilamus, regulata linquentes, dicimus vulgarium poematum unum esse suppremum, quod per superexcellentiam cantionem vocamus:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 125:1)
nam si vulgare illustre consideres, quo tragici debent uti poete vulgares, ut superius dictum est, quos informare intendimus, sola vocabula nobilissima in cribro tuo residere curabis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 113:2)
Nos vero, qui satis scimus nullum de rebus raris aut notabilibus judicium fieri posse, multo minus res novas in lucem protrahi, absque vulgarium rerum causis et causarum causis rite examinatis et repertis, necessario ad res vulgarissimas in historiam nostram recipiendas compellimur.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 293:1)
1. Quando quidem aporiavimus extricantes qui sint aulico digni vulgari et que, nec non modum quem tanto dignamur honore ut solus altissimo vulgari conveniat, antequam migremus ad alia, modum cantionum, quem casu magis quam arte multi usurpare videntur, enucleemus;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 44:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION