도구

도구

라틴어 문장 검색

Deus qui Abraham vocat Deus est creator, qui « vocat ea, quae non sunt, quasi sint » (Rom 4,17), ille « elegit nos in ipso ante mundi constitutionem […] qui praedestinavit nos in adoptionem filiorum » (Eph 1,4-5).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:9)
Apud Abraham in Deum fides intimas ipsius medullas collustrat, dat ei facultatem bonitatis scaturiginem agnoscendi, quae omnium rerum est origo, atque confirmandi eius vitam non ex nihilo aut casu procedere, verum ex vocatione personalique amore.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:10)
Magna Abraham fidei probatio, filii Isaac sacrificium, demonstrat quantopere primigenius hic amor vitam etiam ultra mortem praestare valeat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:12)
12. Populi Israel historia, in Exodi libro, fidei Abraham exemplum persequitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 20:1)
Singuli actus fidei in communitatem, in « nos » commune populi inseritur, qui in fide tamquam unus est homo, « filius meus primogenitus », sicut totum Israel vocat Deus (cfr Ex 4,22).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 22:5)
15. « Abraham […] exsultavit, ut videret diem meum, et vidit et gavisus est » (Io 8,56).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 24:1)
Secundum haec Iesu verba, Abraham fides ad Eum dirigebatur, praesumpta erat quodammodo visio eius mysterii.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 24:2)
Epistula ad Hebraeos ad nos de testimonio loquitur iustorum qui, priusquam foedus pangeretur cum Abraham, iam fide Deum quaerebant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 63:2)
Abraham, antequam vocem Dei exaudiret iam eum quaerebat « secundum promptitudinem sollicitudinis animae suae» et «per omnem circumibat mundum, scrutans ubi sit Deus », usque ad diem quo adfuit « miserans Deus eius qui solus tacito quaerebat eum ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 65:6)
Deus qui Abraham vocavit et eius Deum se appellari voluit;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 79:5)
Deinde apparet Abraham, de quo affirmatur quod « per fidem » in tentoriis morabatur, exspectans firma fundamenta habentem civitatem (cfr Heb 11,9-10).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 98:4)
52. De Abraham itinere ad futuram civitatem, Epistula ad Hebraeos breviter attingit benedictionem quae a parentibus in filios transmittitur (cfr Heb 11,20-21).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 101:1)
Deus Abraham vocat ad terram eius deserendam eique pollicetur se eum magnam nationem, magnum populum effecturum, in quo divina Benedictio requiescit (cfr Gn 12,1-3).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 104:7)
hanc fugit exclusis Aegyptia plaga procellis, 1 haec regis Pharii regnum ferale resolvit, deque potestatis mundanae grandine densa eripit Abraham cum stirpe et gente fideli.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3115)
Abrahae genus est verum, cui sanguis in ore creditus inscriptusque rubet, cui visus in orbe haud dubitante fide Deus est, Deus ex Patre verus.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3116)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION