도구

도구

라틴어 문장 검색

apud quem Laelium et Scipionem facimus admirantis, quod is tam facile senectutem ferat, eisque eum respondentem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 4:4)
qui si eruditius videbitur disputare quam consuevit ipse in suis libris, attribuito litteris Graecis, quarum constat eum perstudiosum fuisse in senectute.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 4:5)
iam enim ipsius Catonis sermo explicabit nostram omnem de senectute sententiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 4:7)
Saepe numero admirari soleo cum hoc C. Laelio cum ceterarum rerum tuam excellentem, M. Cato, perfectamque sapientiam, tum vel maxime quod numquam tibi senectutem gravem esse senserim, quae plerisque senibus sic odiosa est, ut onus se Aetna gravius dicant sustinere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 6:2)
quo in genere est in primis senectus, quam ut adipiscantur omnes optant, eandem accusant adeptam ;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 6:7)
deinde qui minus gravis esset eis senectus, si octingentesimum annum agerent, quam si octogesimum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 6:12)
praeterita enim aetas quamvis longa, cum effluxisset, nulla consolatione permulcere posset stultam senectutem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 6:13)
moderati enim et nec difficiles nec inhumani senes tolerabilem senectutem agunt, importunitas autem et inhumanitas omni aetati molesta est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 10:8)
sed fortasse dixerit quispiam tibi propter opes et copias et dignitatem tuam tolerabiliorem senectutem videri, id autem non posse multis contingere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 11:3)
quod eodem modo de senectute dici potest;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 11:8)
nec enim in summa inopia levis esse senectus potest, ne sapienti quidem, nec insipienti etiam in summa copia non gravis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 11:9)
aptissima omnino sunt, Scipio et Laeli, arma senectutis artes exercitationesque virtutum, quae in omni aetate cultae, cum diu multumque vixeris, mirificos ecferunt fructus, non solum quia numquam deserunt, ne extremo quidem tempore aetatis, quamquam id quidem maximum est, verum etiam quia conscientia bene actae vitae multorumque bene factorum recordatio iucundissima est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 12:1)
erat enim in illo viro comitate condita gravitas, nec senectus mores mutaverat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 14:2)
Quia profecto videtis nefas esse dictu miseram fuisse talem senectutem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 18:2)
est etiam quiete et pure atque eleganter actae aetatis placida ac lenis senectus, qualem accepimus Platonis, qui uno et octogesimo anno scribens est mortuus, qualem Isocratis, qui eum librum, qui Panathenaicus inscribitur, quarto nonagesimo anno scripsisse dicit vixitque quinquennium postea;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 18:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION