라틴어 문장 검색

Sed nobis adolescentibus seniores in agendo facti praecipere solebant, ne temere unquam iusiurandum deferremus, sicut neque optio iudicis adversario esset permittenda nec ex advocatis partis adversae iudex eligendus;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 30:1)
multum igitur domi ante versandi, variis percontationibus, quales haberi ab adversario possint, explorandi sunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 42:2)
nam frequenter subiici ab adversario solent et omnia profutura polliciti diversa respondent et auctoritatem habent non arguentium illa, sed confitentium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 43:1)
explorandum igitur, quas causas laedendi adversarium adferant;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 44:1)
illae vero pessimae artes, testem subornatum in subsellia adversarii mittere, ut inde excitatus plus noceat vel dicendo contra reum cum quo sederit, vel, cum adiuvisse testimonio videbitur, faciendo ex industria multa immodeste atque intemperanter, per quae non a se tantum dictis detrahat fidem, sed ceteris quoque, qui profuerant, auferat auctoritatem;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 63:1)
si quid inter utramque partem convenit, si quid probatum est, denique cuicunque adversarius non contradicit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 107:2)
fit etiam ex duobus, quorum necesse est alterum verum, eligendi adversario potestas, efficiturque, ut, utrum elegerit, noceat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 163:1)
nam illa, qua plurimum est Socrates usus, hanc habuit viam, ut cum plura interrogasset, quae fateri adversario necesse esset, novissime id, de quo quaerebatur, inferret, ut simile concessis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 223:1)
nonnunquam contingit iudicis quoque aut adversarii aut eius, qui ex diverso agit, dictum aliquid aut factum adsumere ad eorum, quae intendimus, fidem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 263:1)
plurimum autem refert, et quid proposuerit adversarius et quomodo.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 292:1)
quodsi quando apud aliumve, cui utrum velit liceat, erit, morte eum, pro quo loquemur, clementi tamen servandum esse vel talem, primum omnium non erit res nobis cum adversario sed cum iudice, deinde forma deliberativae magis materiae quam iudicialis utemur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 294:1)
At si extra causam sit adductum et tantum coniunctum, malim quidem dicere, nihil id ad quaestionem nec esse in iis morandum et minus esse quam adversarius dicat;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 298:1)
interim, si resolvere ex diversa dicta difficilius erit, nostra cum adversariorum argumentis conferemus, si modo haec ut valentiora videantur effici poterit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 299:3)
nam interim quod pluribus collegit adversarius, sat est semel proponere;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 302:1)
sufficit enim, quod adversarius non ;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 304:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION