라틴어 문장 검색

Quantumcunque Oriens ualuit primo in Graeciam impetu effusum est:
(세네카, Suasoriae, Deliberant Athenienses an tropaea Persica tollant, Xerse minante rediturum se nisi tollerentur. 2:4)
sequentes historici multo id effusius fecerunt.
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 21:8)
effusus omnis irriget terras cruor,
(세네카, Thyestes 46:1)
huius per omne corpus effuso coma
(세네카, Thyestes 233:1)
et de triumpho picta barbarico chlamys.
(세네카, Thyestes 678:1)
miseramque tunsae pectus effuso genas fletu rigatis?
(세네카, Troades 426:1)
barbarica prisco templa saltatu coles.
(세네카, Troades 801:1)
illuc diceris effusa tu, Venus, isse coma.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 13b20)
largius effuso madeat tibi mensa Falerno, spumet et aurato mollius in calice.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 33b13)
Appia, dic quaeso, quantum te teste triumphum egerit effusis per tua saxa rotis!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 811)
quod bellum non parva manus /nec carcere fracto ad gladiaturam tu Spartace vincte parasti, sed Scythicae vaga turba plagae, feritatis abundans, dira, rapax, vehemens, ipsis quoque gentibus illic barbara barbaricis, cuius dux Hormidac atque civis erat.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 103)
"illic te posito pugnabat ponte sub ipso Maiorianus eques, fors ripae colle propinquo barbaricus resonabat hymen Scythicisque choreis nubebat flavo similis nova nupta marito."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 91)
"plaustris rutilare videres barbarici vaga festa tori coniectaque passim fercula captivasque dapes cirroque madente ferre coronatos redolentia serta lebetas, ilicet increscit Mavors thalamique refringit plus ardens Bellona faces;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 94)
"cuius quo tutius ille magna Palatinis coniungeret agmina turmis, evocat hunc precibus, sed non se poena moratur sanguinis effusi (numerum collegerat ergo, non animum populi):"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 126)
ex hoc barbaricis abacta plectris spernit senipedem stilum Thalia, ex quo septipedes videt patronos, felices oculos tuos et aures felicemque libet vocare nasum, cui non allia sordidumque cepe ructant mane novo decem apparatus, quem non ut vetulum patris parentem nutricisque virum die nec orto tot tantique petunt simul Gigantes, quot vix Alcinoi culina ferret.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad V. C. Catullinum 3)

SEARCH

MENU NAVIGATION