라틴어 문장 검색

At inter amicos nulla vitii huius excusatio est.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:28)
Debet quippe amico veritatem;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:48)
"Simulator enim ore", ut ait Salomon, "decipit amicum suum" (Prov.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:55)
Neque enim si quis amicus constitutus in plebe deliquerit, subito et palam obiurgandus est;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:20)
Sed scire velim si amicus potentior fuerit, possit que ad honores vel quaslibet dignitates, quos voluerit promovere, utrum debeat eos quos diligit et a quibus diligitur, caeteris in tali promotione praeferre, et inter ipsos quem amplius diligit eis quos minus diligit anteferre?
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:26)
Praestemus amico quidquid amoris est, quidquid gratiae, quidquid dulcedinis, quidquid caritatis;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:1)
Recordor nunc duorum amicorum meorum, qui licet exempti praesentibus, mihi tamen vivunt, semper que vivent.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:7)
quia volebam eum amicum habere non minus.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:2)
Unde se amicum in omnibus probans, meae paci, meae quantum poterat prospiciebat quieti.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:12)
Qui vero semetipsum non amat, alium amare qui potest, cum ex similitudine amoris quo ipse sibi carus est, amorem proximi debeat ordinare?
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:32)
Deinde sic se impendat amico, ut levitas omnis absit, iucunditas assit;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:41)
Sic enim conformari sibi debent amici, ut statim cum alter alterum viderit, etiam similitudo vultus unius in alterum transfundatur;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:45)
Ita electus atque probatus, cum certum tibi fuerit, quod nihil velit, quod dedeceat, vel petere ab amico, vel praestare rogatus;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:1)
Ita a sancto illo amore quo amplectitur amicum, ad illum conscendens, quo amplectitur Christum;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:13)
Illa docet uitare dolos, contempnere fraudes, Fedus amicicie, fidei ius, pignus amoris Illesa seruare fide, nec nomine falso Pseudo uel ypocritam simulare latenter amicum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 26:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION