라틴어 문장 검색

Ideo Heraclitus, cui cognomen fecit orationis obscuritas, " Unus," inquit, " dies par omni est.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 12 7:1)
infelix ob hoc, quod intellegere debebat falsum se gerere cognomen.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 91 17:3)
Praeterea, inquit, hoc senectuti cognomen inposuit, tristem illam vocat:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 108 28:1)
Declamauerat apud illum hanc ipsam controuersiam VARVS QVINTILIVS, tunc Germanici gener, et praetextatus.
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum liber I., Incesta saxo deiciatur. Incesti damnata antequam deiceretur de saxo inuocauit Vestam. deiecta uixit. repetitur ad poenam. 10:1)
Si, quod a Seneca accepisses, Annaeo te debere diceres vel Lucio, non creditorem mutares, sed nomen, quoniam, sive praenomen eius sive nomen dixisses sive cognomen, idem tamen ille esset.
(세네카, 행복론, Liber IV 35:1)
Patri eius Germanico datum, avo pro- avoque et ante hos aliis non minus claris viris, etiam si privati paresque aliis vitam exegerunt.
(세네카, 행복론, Liber IV 148:6)
At idem postea Alexandrina perfidia deceptus ultimo mancipio transfodiendum se praebuit, tum demum intellecta inani iactatione cognominis sui.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 80:4)
Cetera enim cognomina honori data sunt ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 87:2)
Caesar patruus meus Drusum Germanicum patrem meum, minorem natu quam ipse erat fratrem, intima Germaniae recludentem et gentes ferocissimas Romano subicientem imperio in complexu et in osculis suis amisit.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 92:2)
Amisi Germanicum fratrem, quem quomodo amaverim, intellegit profecto quisquis cogitat, quomodo suos fratres pii fratres ament ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 96:2)
L. Sulla filium amisit, nec ea res aut malitiam eius et acerrimam virtutem in hostes civesque contudit aut effecit, ut cognomen illud usurpasse falso videretur, quod amisso filio adsumpsit nec odia hominum veritus, quorum malo illae nimis secundae res constabant, nec invidiam deorum, quorum illud crimen erat, Sulla tam felix.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 70:1)
c Germanicus, his nephew.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 84:6)
Megaram Demetrius ceperat, cui cognomen Poliorcetes fuit.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 24:1)
Non aliud Scaeuolae Mucio cognomen dedit et capto contra Porsennam regem libertatem reliquid, quam uilitas sui.
(세네카, Excerpta Controversiae, book 8, homicida in se.23)
nemo illorum potuit tanto spiritu dicere quanto Pedo, qui nauigante Germanico dicit:
(세네카, Suasoriae, chapter 1 15:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION