라틴어 문장 검색

Romani omnia acta eius, ex quo tempore ab Syria classem solvisset, displicere senatui non dissimulabant restituique et Ptolomaeo omnes civitates quae dicionis eius fuissent aequum censebant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 486:1)
sed ut in Asiam adventus eius dissimulari ab Romanis tamquam nihil ad eos pertinens potuerit, quid?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 489:1)
nam et dissimulabat pars utraque se audisse, et L. Cornelius, cui legatio ad duos reges, Antiochum Ptolomaeumque, mandata erat, spatium modici temporis ad conveniendum Ptolomaeum petebat, ut, priusquam moveretur aliquid in nova possessione regni, praeveniret in Aegyptum, et Antiochus suam fore Aegyptum, si tum occupasset, censebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 499:1)
consul eum domum redire conficta aliqua probabili cur afuisset causa iussit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 238:1)
sed inter haec agenda pavorem iniectum adventu Romanorum dissimulare haudquaquam poterat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 284:1)
seniores negare ad rumores a privatis temere in gratiam magistratuum confictos senatus consulta facienda esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 20:1)
is tum Eurylochus erat, ac potestate ea fretus negavit dissimulandum sibi et Magnetibus esse, quae fama vulgata de reddenda Demetriade Philippo foret;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 363:2)
et, si dis placet, cum has tantas opes affectabunt, dissimulabunt ulla parte id ad se pertinere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 607:1)
multa et dissimulare et oblivisci et pati praeterita senatum posse, et credere etiam Demetrio.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 564:1)
ibi cum consedisset, sedeo inquit miserrimus pater iudex inter duos filios, accusatorem parricidii et reum, aut conficti aut admissi criminis labem apud meos inventurus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 83:1)
"exsequamur tamen quocumque modo conficti ordinem criminis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 157:1)
Gentium ab senatu ne crederent confictis criminibus in se quae inimici detulissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 501:1)
et quamquam dissimulare et tacite habere et pati statuerat, tamen in primo congressu non temperavit, quin uxoris petendae immaturam festinationem fratri obiceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 176:2)
hisce autem inter sese hunc confinxerunt dolum, quo pacto hic servos suom erum hinc amittat domum.
(티투스 마키우스 플라우투스, Captivi, PROLOGVS26)
sed inscientes sua sibi fallacia ita compararunt et confinxerunt dolum itaque hi commenti, de sua sententia ut in servitute hic ad suom maneat patrem:
(티투스 마키우스 플라우투스, Captivi, PROLOGVS32)

SEARCH

MENU NAVIGATION