라틴어 문장 검색

Verba Titi Castricii rhetoris ad discipulos adulescentes de vestitu atque calciatu on decoro.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXII 1:1)
Audi, inquit, discipule, plura alia consimilia, quae non sint generis masculini.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, IX 10:2)
SUSQUE deque fero aut susque deque sum aut susque deque habeo - his enim omnibus modis dicitur - verbum est ex hominum doctorum sermonibus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, IX 2:1)
autem ad eandem cenam conplusculi, qui Romani in Graeciam veneramus easdem auditiones eosdemque doctores colebamus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, II 3:2)
Doctores quoque et interpretes vocum Graecarum:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IX 10:1)
In eadem fuit philosophus in disciplina Stoica celebratus, quem ego A the nis cognoveram non parva virum auctoritate satisque attente discipulos iuvenes continentem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, I 5:1)
Set tibi sane Aristippus, ille Socratis discipulus, pro me responderit, qui in simili tempore a simillimo tui homine interrogatus quare philosophus timeret, cum ille contra nihil metueret, non eandem esse causam sibi atque illi respondit, quoniam is quidem esset non magnopere sollicitus pro anima nequissimi nebulonis, ipsum autem pro Aristippi anima timere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, I 11:1)
Harenas autem πληθυντικῶσ dictas minore studio quaerimus, quia praeter C. Caesarem, quod equidem meminerim, nemo id doctorum hominum dedit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, VIII 19:1)
Nam nescio quid hoc praenimis plebeium est et in opificum sermonibus quam in hominum doctorum notius.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, X 10:1)
CELEBRANTUR duo isti Graeci versiculi multorumque doctorum hominum memoria dignantur, quod sint lepidissimi et venustissimae brevitatis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XI 2:1)
COMOEDOS quispiam et tragoedos et tibicines dives adulescens, Tauri philosophi discipulus, ut liberos homines in deliciis atque in delectamentis habebat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, IV 2:1)
COMMENTATIONUM suarum artiumque quas discipulis tradebat Aristoteles philosophus, regis Alexandri magister, duas species habuisse dicitur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, V 2:1)
Quod factum regis (imperio mero, et politicis rationibus tantummodo subnixum) non ex eo proveniebat, quod rex alicuius momenti putarat esse fabulam illam quam Doctor Shawus ad crucem D. Pauli in concione publicavit de natalibus illegitimis liberorum regis Edwardi, in quo casu Edwardus iste proximus fuisset regni haeres (illa enim fabula iampridem explosa fuit), sed quod in animo fixum et constitututm apud se haberet personas quascunque eminentiores ex linea Eboracensi oriundas deprimere.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 7:3)
3. Verum ut ad narrationem rei ipsius revertamur, primo Simon, ut diximus, discipulum suum edocuit personam Richardi ducis Eboracensis imitari.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 3:1)
Itaque cum discipulo suo in Hibernam transfretavit, ubi favor erga familiam Eboracensem maiorem in modem fervebat.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 3:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION