라틴어 문장 검색

Omnis de officio duplex est quaestio:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 10:1)
Est autem eius discriptio duplex;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 124:1)
Duplex est enim vis animorum atque natura;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 130:1)
Duplex omnino est iocandi genus, unum illiberale, petulans, flagitiosum, obscenum, alterum elegans, urbanum, ingeniosum, facetum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 134:1)
sin autem etiam libidinum intemperantia accessit, duplex malum est, quod et ipsa senectus dedecus concipit et facit adulescentium impudentioren intemperantiarn.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 158:5)
Motus autem animorum duplices sunt, alteri cogitationis, alteri appetitus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 169:1)
Et quoniam magna vis orationis est, eaque duplex, altera contentionis, altera sermonis, contentio disceptationibus tribuatur iudiciorum, contionum, senatus, sermo in circulis, disputationibus, congressionibus familiarium versetur, sequatur etiam convivia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 170:1)
Sed cum duplex ratio sit orationis, quarum in altera sermo sit, in altera contentio, non est id quidem dubium, quin contentio [orationis] maiorem vim habeat ad gloriam (ea est enim, quam eloquentiam dicimus);
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 64:1)
Quorum ratio duplex est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 65:2)
cuius est ratio duplex;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 69:2)
Ad probandum autem duplex est oratori subiecta materies:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 116:1)
cuius ratio est duplex;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 307:2)
Probatur autem ab eodem illo maxime paean, qui est duplex:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 183:1)
deinde coniunctione, quae neque asperos habeat concursus neque diiunctos atque hiantis et sit circumscripta non longo anfractu sed ad spiritum vocis apto habeatque similitudinem aequalitatemque verborum, cum ex contrariis sumpta verbis verba paribus paria respondeant relataque ad idem verbum et geminata ac duplicata vel etiam saepius iterata ponantur constructioque verborum tum coniunctionibus copuletur tum dissolutionibus quasi relaxetur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 6장 4:2)
fictae etiam personae, muta denique loquantur, omninoque ea sunt adhibenda, si causa patitur, quae habentur magna, quorum est duplex genus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 16장 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION