라틴어 문장 검색

Nos etiam veram imaginem ipsius Trimalchionis, cum iam omnes basiarent, erubuimus praeterire.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 60:14)
Risu excepere fabulam nautae, [et] erubescente non mediocriter Tryphaena vultumque suum super cervicem Gitonis amabiliter ponente.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 113:1)
versat manus improba furtum thesaurosque rapit, sudor quoque perluit ora et mentem timor altus habet, ne forte gravatum excutiat gremium secreti conscius auri:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 128:16)
Itaque ut me vidit, paululum erubuit, hesternae scilicet iniuriae memor;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 131:13)
Sed difficulter continetur spiritus, Integritatis qui sincerae conscius A noxiorum premitur insolentiis.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta.18)
Ullius essem culpae mihi si conscius, Aequo animo ferrem;
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Aesopus et servus profugus: Non esse malo addendum malum.8)
quis ex istis, qui tota vita litteris assident, collatus illi non quasi somno et inertiae deditus erubescat?
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 5 19:3)
Describit enim eos, quibus obvius fuerit, cum caput ebrii retexissent, erubuisse;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 12 3:1)
non verebatur, non erubescebat, non miserebatur;
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 22 5:2)
Me autem nihil aeque ac diuturnitatis amor et cupido sollicitat, res homine dignissima, eo praesertim qui nullius sibi conscius culpae posteritatis memoriam non reformidet.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 8 2:1)
Tantus audiendi quae fecerint pudor, quibus nullus faciendi quae audire erubescunt.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 27 2:2)
sed, ne fecisse puteris, Conscia de tergo pallia deme tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 433)
' Erubuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 832)
Atque aliquis iuvenum quo nunc ego saucius arcu Agnoscat flammae conscia signa suae, Miratusque diu 'quo' dicat 'ab indice doctus Conposuit casus iste poeta meos?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 15)
Conscius esse velis - domina est obnoxia servo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 213)

SEARCH

MENU NAVIGATION