라틴어 문장 검색

mercedem gloriae flagitat ab is quorum patres adfecerat gloria, idemque:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 33:7)
quanta delectatione autem adficerer, cum Palamedem, cum Aiacem, cum alios iudicio iniquo circumventos convenirem!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 97:5)
ego a te non postulo, ut dolorem eisdem verbis adficias quibus voluptatem Epicurus, homo, ut scis, voluptarius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 18:1)
despicere autem nemo potest eas res, propter quas aegritudine adfici potest;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 15:4)
ex quo efficitur fortem virum aegritudine numquam adfici.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 15:5)
hoc igitur efficitur, ut ex illo necopinato plaga maior sit, non, ut illi putant, ut, cum duobus pares casus evenerint, is modo aegritudine adficiatur, cui ille necopinato casus evenerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 59:1)
tum in illa re, quae aegritudine Alcibiadem adficiebat, mali nihil fuisse?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 77:7)
nam et invidere aegritudinis est et aemulari et obtrectare et misereri et angi, lugere, maerere, aerumna adfici, lamentari, sollicitari, dolere, in molestia esse, adflictari, desperare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 83:7)
quae enim venientia metuuntur, eadem adficiunt aegritudine instantia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 11:7)
praesentis autem mali sapientis adfectio nulla est, stultorum aegritudo est, eaque adficiuntur in malis opinatis animosque demittunt et contrahunt rationi non obtemperantes.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 14:1)
quam vim mali significantes poëtae impendere apud inferos saxum Tantalo faciunt ob scelera animique inpotentiam et superbiloquentiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 35:5)
omnibus enim, quorum mens abhorret a ratione, semper aliqui talis terror impendet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 35:7)
Ipsam aegritudinem, quam nos ut taetram et inmanem beluam fugiendam diximus, non sine magna utilitate a natura dicunt constitutam, ut homines castigationibus reprehensionibus ignominiis adfici se in delicto dolerent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 45:1)
atque erat facile sequentem eam rationem, quae maxume probatur de bonis et malis, negare umquam laetitia adfici posse insipientem, quod nihil umquam haberet boni;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 66:1)
quis enim potest mortem aut dolorem metuens, quorum alterum saepe adest, alterum semper impendet, esse non miser?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 15:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION