라틴어 문장 검색

Eius potiendi Marium maxima cupido invaserat, cum propter usum belli tum quia res aspera videbatur et Metellus oppidum Thalam magna gloria ceperat, haud dissimiliter situm munitumque, nisi quod apud Thalam non longe a moenibus aliquot fontes erant, Capsenses una modo atque ea intra oppidum iugi aqua, cetera pluvia utebantur.
(살루스티우스, The Jugurthine War, 89장8)
Quidni ego magnorum virorum et imagines habeam incitamenta animi et natales celebrem ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 7, letter 64 9:3)
iuvenilia nonnumquam ingenia cupido gloriae in contemptum tam ferri quam ignium misit;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 74 21:4)
Infinita scilicet cupido crescendi, cum sibi uni parum magnus videretur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 65:3)
etiam amicum prodere, ut diutius vivant, et liberos ad stuprum manu sua tradere, ut contingat lucem videre tot consciam scelerum, Excutienda vitae cupido est discendumque nihil interesse, quando patiaris, quod quandoque patiendum est.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 101 14:5)
Facile est auditorem concitare ad cupidinem recti;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 108 7:1)
Neminem pecunia divitem fecit, immo contra nulli non maiorem sui cupidinem incussit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 119 9:1)
hinc animum iugo premit cupido turpis et vinci vetat:
(세네카, 아가멤논 3:18)
Ab omnibus istis vera beneficii dandi cupido avocat, ad detrimentum iniecta manu trahit et utilitates relinquit ipso bene faciendi opere laetissima.
(세네카, 행복론, Liber IV 67:2)
quosdam torquet cupido militiae numquam non aut alienis periculis intentos aut suis anxios ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 7:7)
Nunc profecto consentire decebat ad aequum bonumque expulsa alieni cupidine, ex qua omne animi malum oritur, pietatem integritatemque cum fide ac modestia resurgere et vitia diuturno abusa regno dare tandem felici ac puro saeculo locum.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 5:1)
sapientis animum totum in mortem prominere, hoc velle, hoc meditari, hac semper cupidine ferri in exteriora tendentem.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 139:4)
Ira, ut diximus, avida poenae est, cuius cupidinem inesse pacatissimo hominis pectori minime secundum eius naturam est.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 31:2)
Hoc non erit probatum, si se unusquisque consuluerit, quantam cupidinem habeat ignota noscendi, quam ad omnis fabulas excitetur ?
(세네카, De Otio, Liber VIII, ad Serenvm: de otio 25:3)
Ignoscerem plane, si studiorum nimia cupidine erraretur.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 88:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION