도구

도구

라틴어 문장 검색

Odi hominem, iratus pugno, nec longius quicquam Nobis, quam dextrae gladium dum accommodet alter;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 48:10)
ego ne Torquatum quidem illum, qui hoc cognomen invenit, iratum existimo Gallo torquem detraxisse, nec Marcellum apud Clastidium ideo fortem fuisse, quia fuerit iratus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 49:3)
Herculem, quem in caelum ista ipsa, quam vos iracundiam esse vultis, sustulit fortitudo, iratumne censes conflixisse cum Erymanthio apro aut leone Nemeaeo?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 50:7)
an etiam Theseus Marathonii tauri cornua conprehendit iratus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 50:8)
mihi ne Scipio quidem ille pontufex maxumus, qui hoc Stoicorum verum esse declaravit, numquam privatum esse sapientem, iratus videtur fuisse Ti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 51:3)
si quid fecimus, certe irati non fecimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 52:2)
sic iracundus non semper iratus est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 54:9)
cum iam rebus transactis et praeteritis orationes scribimus, num irati scribimus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 55:4)
itaque iratos proprie dicimus exisse de potestate, id est de consilio, de ratione, de mente;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 77:10)
ex quo illud laudatur Archytae, qui cum vilico factus esset iratior, quo te modo inquit accepissem, nisi iratus essem!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 78:4)
id enim licere dicimus, quod cuique conceditur). utrum tandem beatior C. Marius tum, cum Cimbricae victoriae gloriam cum collega Catulo communicavit, paene altero Laelio - nam hunc illi duco simillimum - , an cum civili bello victor iratus necessariis Catuli deprecantibus non semel respondit, sed saepe:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 55:11)
"audaci quicumque adflate Cratino iratum Eupolidem praegrandi cum sene palles, aspice et haec, si forte aliquid decoctius audis."
(페르시우스, 풍자, satire 199)
aut cur non potius teneroque columbo et similis regum pueris pappare minutum poscis et iratus mammae lallare recusas?
(페르시우스, 풍자, satire 313)
"hunc ais, hunc dis iratis genioque sinistro, qui, quandoque iugum perfusa ad compita figit, seriolae veterem metuens deradere limum, ingemit hoc bene sit tunicatum cum sale mordens caepe, et farrata pueris plaudentibus olla pannosam faecem morientis sorbet aceti?"
(페르시우스, 풍자, satire 423)
nunc et de caespite vivo frange aliquid, largire inopi, ne pictus oberret caerulea in tabula, sed cenam funeris heres negleget iratus, quod rem curtaveris;
(페르시우스, 풍자, satire 618)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION