라틴어 문장 검색

Quid contumaciam dicam in perversa nitentium, quid levitatem semper aliquo transilientem ?
(세네카, 행복론, Liber VII 130:7)
plerosque nihil certum sequentis vaga et inconstans et sibi displicens levitas per nova consilia iactavit ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 8:2)
Muliebre est furere in ira, ferarum vero nec generosarum quidem prae- mordere et urguere proiectos.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 29:3)
" Admittis," inquit, " muliebre consilium ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 56:2)
Lamentationes quidem et heiulatus et alia, per quae fere muliebris dolor tumultuatur, amove;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 14:1)
Pyre- naeus Germanorum transitus non inhibuit - per invia, per incognita versavit se humana levitas.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 37:6)
Viderint illae matres, quae potentiam liberorum muliebri impotentia exercent, quae, quia feminis honores non licet gerere, per illos ambitiosae sunt, quae patrimonia filiorum et exhauriunt et captant, quae eloquentiam commodando aliis fatigant.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 101:3)
Non est quod utaris excusatione muliebris nominis, cui paene concessum est immoderatum in lacrimas ius, non immensum tamen ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 109:1)
et ideo maiores decem mensum spatium lugentibus viros dederunt, ut cum pertinacia muliebris maeroris publica constitutione deciderent.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 109:2)
Non potes itaque ad obtinendum dolorem muliebre nomen praetendere, ex quo te virtutes tuae seduxerunt;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 113:1)
Quid autem tam humile ac muliebre est quam consumendum se dolori committere ?
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 32:7)
Non ira eum torquebit, non morbus affliget, non suspicio lacesset, non edax et inimica semper alienis processibus invidia consectabitur, non metus sollicitabit, non levitas fortunae cito munera sua transferentis inquietabit.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 50:3)
Nisi te, Marcia, scirem tam longe ab infirmitate muliebris animi quam a ceteris vitiis recessisse et mores tuos velut aliquod antiquum exemplar aspici, non auderem obviam ire dolori tuo, cui viri quoque libenter haerent et incubant, nec spem concepissem tam iniquo tempore, tam inimico iudice, tam invidioso crimine posse me efficere, ut fortunam tuam absolveres.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 2:1)
Nimio otio ingenia natura infirma et muliebria et inopia verae iniuriae lascivientia his commoventur, quorum pars maior constat vitio interpretantis.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 55:1)
In capitis mei levitatem iocatus est et in oculorum valitudinem et in crurum gracilitatem et in staturam.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 86:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION