도구

도구

라틴어 문장 검색

Illi qui munera eius velut sua et perpetua amaverunt, qui se suspici propter illa voluerunt, iacent et maerent, eum vanos et pueriles animos, omnis solidae voluptatis ignaros, falsa et mobilia oblectamenta destituunt ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 24:1)
et ideo maiores decem mensum spatium lugentibus viros dederunt, ut cum pertinacia muliebris maeroris publica constitutione deciderent.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 109:2)
Solent maerentes ea, quae maxime diligunt, fugere et libertatem dolori suo quaerere.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 134:3)
Luget Polybius, et in uno fratre quid de reliquis possit metuere admonitus etiam de ipsis doloris sui solaciis timet.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 19:2)
Luget Polybius et aliquid propitio dolet Caesare !
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 19:4)
nemo enim tam expers erit sensus ac sanitatis, ut fortunam ulli queratur luctum intulisse, quam sciet etiam Caesarum lacrimas concupisse, Divus Augustus amisit Octaviam sororem carissimam et ne ei quidem rerum natura lugendi necessitatem abstulit, cui caelum destinaverat, immo vero idem omni genere orbitatis vexatus sororis filium successioni praeparatum suae perdidit ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 89:3)
Modum tamen lugendi non sibi tantum sed etiam aliis fecit ac totum exercitum non solum maestum sed etiam attonitum corpus Drusi sui sibi vindicantem ad morem Romani luctus redegit iudicavitque non militandi tantum disciplinam esse servandam sed etiam dolendi.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 92:3)
Tulit hoc tamen tam triste vulnus eadem magnitudine animi M. Antonius, qua omnia alia adversa toleraverat, et hoc fuit eius lugere viginti legionum sanguine fratri parentare.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 95:3)
Principis Romani lugentis sororem alea solacium fuit !
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 104:3)
Idem ille Gaius furiosa inconstantia modo barbam capillumque summittens modo tondens Italiae ac Siciliae oras errabundus permetiens et numquam satis certus, utrum lugeri vellet an coli sororem, eodem omni tempore, quo templa illi constituebat ac pulvinaria, eos qui parum maesti fuerant, crudelissima adficiebat animadversione ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 105:1)
melius illum duratura semper consecrabis ingenio quam irrito dolore lugebis.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 109:6)
Numquam autem ego a te, ne ex toto maereas, exigam.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 112:1)
multum autem interest, utrum tibi permittas maerere an imperes.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 44:1)
Tam cito liberorum luctum finivit, qui consulatum anno luxerat.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 78:4)
Et ipsum, quem maxime luges prioris oblita, non ex toto abstulit ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 91:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION