라틴어 문장 검색

Copias regias in colle Bunkerio consedisse, tribusque propugnaculis innatantibus munitas, colonicas vero collibus tribus vallum aggeremque praeduxisse invenit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.28)
Mille hominum de exercitu Americano Cantabrigiae tunc temporis apud Novanglos considente, a Washingtonio ad Canadam pacandam missi Hicce manipulus tribuno legionis Arnoldio datus, qui copias itinere nondum tentato per deserta duxit:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEXTUM.33)
Washingtonius pedem retro tulit, et ad ripas fluminis Hackensackii consedit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT OCTAVUM.31)
Tunc, demum, castra movit, et haud procul a Brunsvico consedit, castraque est metatus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM.32)
Copiae omnes, nonnullis militibus Virginiensibus, quos Nelsonius, dux Americanus ducebat, receptis, ad duodecim hominum millia, vigesimo Septembris die, ut Eboracum expugnarent, ubi Cornwallis cum exercitu suo consederat, maximo studio, accingebantur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM TERTIUM.45)
nam fures dextra coercetobscaenoque ruber porrectus ab inguine palus, ast inportunas volucres in vertice harundoterret fixa vetatque novis considere in hortis.
(호라티우스의 풍자, 1권, 08장3)
Non est loci huius, ut paenitentiam praedicem et quasi contra Montanum Novatumque scribens dicam illam hostiam domini esse placabilem et sacrificium Deo spiritum contribulatum et:
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 4:26)
Non est ingressa ecclesiam domini, sed extra castra cum Maria, sorore Moysi, separata consedit, ut, quam sacerdos eiecerat, ipse revocaret.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 5:5)
minus est insania turpis, en habitum quo te leges ac iura ferentem vulneribus crudis populus modo victor, et illud montanum positis audiret vulgus aratris.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II47)
incipe, Calliope, licet et considere, non est cantandum, res vera agitur, narrate, puellae Pierides;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV16)
Montani quoque venter adest abdomine tardus, et matutino sudans Crispinus amomo quantum vix redolent duo funera, saevior illo Pompeius tenui iugulos aperire susurro, et qui vulturibus servabat viscera Dacis Fuscus marmorea meditatus proelia villa, et cum mortifero prudens Veiento Catullo, qui numquam visae flagrabat amore puellae, grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum, caecus adulator, dirusque a ponte satelles dignus Aricinos qui mendicaret ad axes blandaque devexae iactaret basia raedae.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV47)
Montanus ait,
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV60)
Credo Pudicitiam Saturno rege moratam in terris visamque diu, cum frigida parvas praeberet spelunca domos ignemque Laremque et pecus et dominos communi clauderet umbra, silvestrem montana torum cum sterneret uxor frondibus et culmo vicinarumque ferarum pellibus, haut similis tibi, Cynthia, nec tibi, cuius turbavit nitidos extinctus passer ocellos, sed potanda ferens infantibus ubera magnis et saepe horridior glandem ructante marito.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI1)
consedere duces, surgis tu pallidus Aiax dicturus dubia pro libertate bubulco iudice, rumpe miser tensum iecur, ut tibi lasso Agantur virides, scalarum gloria, palmae.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII52)
et montani asparagi, posito quos legit vilica fuso;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI26)

SEARCH

MENU NAVIGATION