라틴어 문장 검색

iam stabula ipsa premunt, torquet spes inrita fauces, balatusque tremens pinguesque ab ovilibus aurae 3;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권23)
"stant undique in armis foedam indignantes noctem vigilesque superbos, ecce repens superis animum lymphantibus horror Thiodamanta subit formidandoque tumultu pandere fata iubet, sive hanc Saturnia mentem, sive novum comitem bonus instigabat Apollo, prosilit in medios, visu audituque tremendus impatiensque dei, fragili quem mente receptum non capit:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권57)
ferrum per pectus Agylleus exigit aptatamque cava testudine dextram percutit et digitos inter sua fila trementes.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권130)
poscunt fata senes, ardet palletque iuventus, atria femineis trepidant ululata querellis, flent pueri et flendi nequeunt cognoscere causas attoniti et tantum matrum lamenta trementes, illas cogit amor, nec habent extrema pudorem:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권248)
igne tremunt oculi, lunataque dentibus uncis ora sonant;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권283)
"Horruit instinctu rabido, steteruntque trementes ceu visu squalore genae, seniumque recessit, tunc natam baculumque manu dimisit, et irae innixus tumido vocem de pectore rumpit:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권366)
"abducit genitor saevumque minatur indignans veniam, qualis leo rupe sub alta, quem viridem quondam silvae montesque tremebant, iam piger et longo iacet exarmatus ab aevo, magna tamen facies et non adeunda senectus;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권413)
primos ut contigit artus ignis edax, tremuere rogi et novus advena busto pellitur;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권208)
Sed solum votis, solum clamore tremendo omnibus in turmis optat vocitatque Creonta.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권359)
sic fatus, et auras dissipat hasta tremens;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권372)
Statuitur ad haec in edito arcis acies segnis, ubi trementi corde stupida die noctuque marcebat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XII. 2:5)
Tremendum Dei iudicium timeant, ne pro carnali dilectione tormenta aeterni cruciatus incurrant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 3:11)
Qui cum tremens ad pedes eius procidere uellet, leuauit eum, et quasi familiari uoce affatus:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XII. 3:9)
Qui cum se morti proximum uideret, timere coepit et pauere, ne mox mortuus ob merita scelerum ad inferni claustra raperetur, clamauitque me, cum essem in uicinia positus, et inter egra tremens suspiria, flebili uoce talia mecum querebatur:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIII.7)
Mouet enim aera Dominus, uentos excitat, iaculatur fulgora, de caelo intonat, ut terrigenas ad timendum se suscitet, ut corda eorum in memoriam futuri iudicii reuocet, ut superbiam eorum dissipet, et conturbet audaciam, reducto ad mentem tremendo illo tempore, quando ipse caelis ac terris ardentibus uenturus est in nubibus, in potestate magna et maiestate, ad iudicandos uiuos et mortuos.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III. 3:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION