라틴어 문장 검색

non aliter flevi, quam me fleturus ademptum ille fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1043)
nec vitam nec opes nec ius mihi civis ademit, qui merui vitio perdere cuncta meo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 119)
Multi dicent eos conscios non esse se immoralia patrare, quia perpetua mentis aberratio animum adimit angusti finitique mundi realitatem considerandi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 72:3)
Si id non facimus, conscientiam pondere oneramus aliorum exsistentiam negandi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 127:3)
Ex hoc loco sumens initium, Nietzsche suam reprobationem adversus christianam doctrinam producet, quippe quae humanae exsistentiae vim extenuaverit, cum vitae novitatem vicemque adimeret.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 4:9)
quandoquidem non est genitor, nisi filius extet, nec vocitare patrem potis es quem germine fraudas, sed fortasse velis patriae pietatis honore despoliare Deum, contentus nomine nudo, quod Deus est, adimasque decus Patris et generis vim.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 367)
morum pro laude sacratum concelebrant, adimunt naturae summa supernae.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3176)
patet ecce fidelibus ampli via lucida iam paradisi, licet et nemus illud adire, homini quod ademerat anguis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti44)
respice, num Libyci desistat ruris arator frumentis onerare rates et ad ostia Thybris mittere triticeos in pastum plebis acervos, numne Leontini sulcator solvere campi cesset frugiferas Lilybeo ex litore cumbas, nec det vela fretis Romana nec horrea rumpat Sardorum congesta vehens granaria classis.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2327)
ac primum parvae teneris capiuntur in annis, ante voluntatis propriae quam libera secta, laude pudicitiae fervens et amore deorum, iusta maritandi condemnet 1 vincula sexus, captivus pudor ingratis addicitur aris, nec contempta perit miseris sed adempta voluptas corporis intacti:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2369)
Saulus qui fuerat, fit adempto lumine Paulus.
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), VAS ELECTIONIS2)
forte per effusas inflata Superbia turmas effreni volitabat equo, quem pelle leonis texerat et validos villis oneraverat armos, quo se fulta iubis iactantius illa ferinis inferret tumido despectans agmina fastu.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 145)
hunc lumine adempto effossisque oculis velut in caligine noctis caecum errare sinit perque offensacula multa ire, nec oppositum baculo temptare periclum.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1129)
Ut animus in spe atque in timore usque antehac attentus fuit, Ita postquam adempta spes est lassus cura confectus stupet.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 2, scene 115)
sed ubi inveniam Pamphilum, Ut metum in quo nunc est adimam, atque expleam animum gaudio?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 2, scene 26)

SEARCH

MENU NAVIGATION