라틴어 문장 검색

" Spectat truculenta loquentem falsaque iurantem tumidaque exaestuat ira atque ita correpto captivarum agmina matrum invocat et digitos in perfida lumina condit expellitque genis oculos (facit ira nocentem) immergitque manus, foedataque sanguine sonti non lumen (neque enim superest), loca luminis haurit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 48:4)
inquit, paucaque laudatae dedit oscula, qualia numquam vera dedisset anus, glaebaque incurva resedit suspiciens pandos autumni pondere ramos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 76:3)
invenies aliquem, qui me suspiret ademptum, carmina nec siccis perlegat ista genis, et tacitus secum, ne quis malus audiat, optet, sit mea lenito Caesare poena levis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 116)
ut tamen hanc animi nubem dolor ipse removit, et tandem sensus convaluere mei, adloquor extremum maestos abiturus amicos, qui modo de multis unus et alter erant, uxor amans flentem flens acrius ipsa tenebat, imbre per indignas usque cadente genas, nata procul Libycis aberat diversa sub oris, nec poterat fati certior esse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 36)
saepe " vale " dicto rursus sum multa locutus, et quasi discedens oscula summa dedi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 324)
Euryali Nisique fide tibi, fume, relata credibile est lacrimis inmaduisse genas est etiam miseris pietas, et in hoste probatur, ei mihi, quam paucos haec mea dicta movent!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 917)
parce tamen lacerare genas, nec scinde capillos:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 325)
brachiaque accepi presso pendentia collo, et singultatis oscula mixta sonis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 55)
cum faceret Nioben orbam Latonia proles, non tamen et siccas iussit habere genas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 131)
flens quoque me scripsit, nec qua signabar, ad os est ante, sed ad madidas gemma relata genas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 43)
Variae species gena habent, quae opes cardines futuro tempore esse possunt ad quasdam humanas necessitates vel aliquas ambitales quaestiones solvendas.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 45:3)
percensere libet calamique revolvere sulcos, sidereis quos illa notis manus aurea duxit, ite hinc, dum rutilos apices submissus adoro, dum lacrimans veneror dumque oscula dulcia figo;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3197)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
post trabeas et eburnam aquilam sellamque curulem cernuat ora senex barbatus et oscula figit cruribus aenipedum, si fas est credere, equorum, inmotasque rotas et flecti nescia lora aut ornat redimita rosis aut ture vaporat.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권107)
caput inserit ille trilingue coniugis in fauces atque oscula fervidus intrat, insinuans oris coitu genitale venenum, nupta voluptatis vi saucia mordicus haustum frangit amatoris blanda inter foedera guttur, infusasque bibit caro pereunte salivas.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1147)

SEARCH

MENU NAVIGATION