라틴어 문장 검색

Et modo desperat, modo vult temptare, pudetque et cupit, et, quid agat, non invenit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 41:3)
Quoque suo propior sceleri est, magis horret, et ausi paenitet, et vellet non cognita posse reverti.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 46:11)
Sic modo combibitur, tecto modo gurgite lapsus redditur Argolicis ingens Erasinus in arvis, et Mysum, capitisque sui ripaeque prioris paenituisse ferunt, alia nunc ire Caicum;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 25:2)
paenitet ingenii iudiciique mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1143)
Si licet et pateris, nomen facinusque tacebo, et tua Lethaeis acta dabuntur aquis, nostraque vincetur lacrimis clementia seris, fac modo te pateat paenituisse tui;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 91)
tempore qui longo steterit, male curret et inter carceribus missos ultimus ibit equus, vertitur in teneram cariem rimisque dehiscit, siqua diu solitis cumba vacavit aquis, me quoque despera, fuerim cum parvus et ante, illi, qui fueram, posse redire parem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1211)
Creator nos non relinquit, numquam decedit suo de amoris proposito, non paenitet eum nos creavisse.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 19:2)
71. Tametsi “multa malitia hominum esset in terra” (Gn 6,5) et “paenituit Dominum quod hominem fecisset” (Gn 6,6), tamen per Noe, qui integer iustusque manebat, decrevit Deus salutis viam facere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 92:1)
Hoc secum fert ut quis etiam agnoscat suos errores, peccata, vitia vel neglegentias, toto corde eum paeniteat, intrinsecus mutet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 278:2)
iam paenitet?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3158)
quid me desperare iubes?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3361)
piget, pudescit, paenitet, nec teste quisquam lumine peccare constanter potest.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus8)
sed paenitendi dum datur diecula, si forte vellent inprobam libidinem veteresque nugas condomare ac frangere, suspendit ictum terror exorabilis, paulumque dicta substitit sententia.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium22)
pudet exacti iam temporis, odit praeteritos foedis cum religionibus annos, mox ubi, contiguos fossis muralibus agros sanguine iustorum innocuo maduisse recordans, invidiosa videt tumulorum millia circum, tristis iudicii mage paenitet ac dicionis effrenis nimiaeque sacris pro turpibus irae.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권159)
"quin et corporibus parilis consortia poenae decernam, possum quoniam renovare favillas antiquam in faciem, nec desperanda potestas:"
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 264)

SEARCH

MENU NAVIGATION