라틴어 문장 검색

qui totiens socios, totiens exterruit hostes, creditur annosum pertimuisse senem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:10)
quis vetat a magnis ad res exempla minores sumere, nec nomen pertimuisse ducis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 111:1)
sentiet illa te maiestatem pertimuisse suam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 176)
Poene rebellaras, et leto consulis omnes attoniti Mauras pertimuere manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권157)
Illa etiam supplex Argo cum bracchia vellet tendere, non habuit, quae bracchia tenderet Argo, et conata queri mugitus edidit ore pertimuitque sonos propriaque exterrita voce est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 62:8)
novaque ut conspexit in unda cornua, pertimuit seque exsternata refugit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 63:2)
Saepe feris latuit visis, oblita quid esset, ursaque conspectos in montibus horruit ursos pertimuitque lupos, quamvis pater esset in illis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 39:9)
Quem super inpulsum resupino corpore Cygnum vi multa vertit terraeque adflixit Achilles.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 16:3)
vidi iterum veluti tormenti viribus acta vasta Giganteo iaculantem saxa lacerto et, ne deprimeret fluctus ventusve carinam, pertimui, iam me non esse oblitus in illa.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 25:9)
et iam prensurum, iam nunc mea viscera rebar in sua mersurum, mentique haerebat imago temporis illius, quo vidi bina meorum ter quater adfligi sociorum corpora terrae, cum super ipse iacens hirsuti more leonis visceraque et carnes cumque albis ossa medullis semianimesque artus avidam condebat in alvum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 27:4)
Pertimui, fateor, nactusque hoc litus adhaesi."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 52:4)
Pertimuit patriumque simul transferre parabat in sedes penetrale novas:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 5:11)
tantane te, fallax, cepere oblivia nostri, afflictumque fuit tantus adire timor, ut neque respiceres nec solarere iacentem, dure, nec exequias prosequerere meas?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 84)
Technologia finem imposuit plurimis malis qui hominem affligebant et coërcebant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 138:6)
Attamen paulatim conspectum est rationis lucem sua vi futurum satis collustrare non valere, quod tandem sua in obscuritate manet et hominem ignota pertimescentem reliquit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 5:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION