라틴어 문장 검색

Sit dives iure, furorem Qui maris et tristes ferre potest pluvias.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 122)
Te propter nullos tellus tua postulat imbres, Arida nec pluvio supplicat herba Iovi.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 710)
nebula erat ad multum diei densa adeo ut lucis usum eriperet non prospectu modo extra vallum adempto sed propinquo etiam congredientium inter se conspectu.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 460:1)
itaque nocte insequenti, cum praesidium castrorum et quod reliquum ex fuga inermium ex magna parte militum erat ratibus Trebiam traicerent, aut nihil sensere obstrepente pluvia aut, quia iam moveri nequibant prae lassitudine ac volneribus, sentire sese dissimularunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 598:1)
qui ubi qua cuique proximum fuit decucurrerunt, eo magis Romanis subita atque improvisa res fuit, quod orta ex lacu nebula campo quam montibus densior sederat agminaque hostium ex pluribus collibus ipsa inter se satis conspecta eoque magis pariter decucurrerant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 55:1)
inclinata denique re cum incalescente sole dispulsa nebula aperuisset diem, tum liquida iam luce montes campique perditas res stratamque ostendere foede Romanam aciem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 75:1)
iam ferme pedestres omnes copiae evaserant e saltu, cum prima luce densa nebula saltum omnem camposque circa intexit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 246:2)
hora ferme quarta dispulsa sole nebula aperuit diem, vacuaque hostium castra conspexerunt Romani.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 248:1)
et a meridie nebula occepit ita vix ut concursus navium inter se vitarent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 374:2)
ubi inluxit, ventus idem coortus nebula disiecta aperuit omnia Africae litora.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 380:1)
deinde, postquam nuntii instabant, et iam iuga montium detexerat nebula, et in conspectu erant Macedones in tumulum maxime editum inter alios compulsi loco se magis quam armis tutantes, committendam rerum summam in discrimen utcumque ratus, ne partis indefensae iactura fieret, Athenagoram,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 75:1)
nebula matutina, crescente die levata in nubes, caliginem dedit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 466:1)
umor inde ab austro velut pluvia perfudit omnia;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 466:2)
ut vero iugis appropinquabant, quod rarum in altis locis est, adeo omnia contecta nebula erant, ut haud secus quam nocturno itinere impedirentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 260:1)
nebula matutina texerat inceptum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION