라틴어 문장 검색

nec vos fidei nostrae nec nos imperii vestri paenitebit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 320:1)
ad ea Camillus, quae bella suo unius auspicio gesta ad diem essent, negare in eis neque se neque populum Romanum aut consilii sui aut fortunae paenituisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 248:1)
quod ad crimina attinet quibus moti bellum indixistis, etsi revicta rebus verbis confutare nihil attinet, tamen, etiam si vera sint, vel fateri nobis ea, cum tam evidenter paenituerit, tutum censemus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 280:1)
cuius et ipsos postmodo et patres qui dederant paenituit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 314:2)
frequentia quoque prosequentium rogantiumque num quid vellet credo fortunatum matrimonium ei sororis visum suique ipsam, malo arbitrio quo a proximis quisque minime anteiri volt, paenituisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 358:2)
quaestores quoque, sicut tribunos militum, paucis ante annis ex plebe coeptos creari nec ullius eorum populum Romanum paenituisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 393:1)
paenitebatque populationis et Tarquinienses exsecrabantur defectionis auctores;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 201:1)
mussantesque inter se rogitabant num quem plebeii consulis paeniteret;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 250:2)
an credi posse ullum populum aut hominem denique in ea condicione cuius eum paeniteat diutius quam necesse sit mansurum?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 302:2)
quippe minime paenitere se virium suarum, si bellum placeat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 324:2)
sed amissa omni de se potestate, nihil ultra quam ut paeniteret frustra restabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 389:2)
quem si sponsionis ad furculas Caudinas factae paenitet, restituat legiones intra saltum quo saeptae fuerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 154:3)
paginas in annalibus magistratuumque fastis percurrere licet consulum dictatorumque quorum nec virtutis nec fortunae ullo die populum Romanum paenituit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 266:2)
nec aut eventus eorum Romanum aut morae, qua trahebant bellum, paenitebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 389:1)
paenitet enim, quod antiquissimum sollemne et solum ab ipso cui fit institutum deo ab nobilissimis antistitibus eius sacri ad servorum ministerium religiosus censor deduxisti, gens antiquior originibus urbis huius, hospitio deorum immortalium sancta, propter te ac tuam censuram intra annum ab stirpe exstincta est, nisi universam rem publicam eo nefario obstrinxeris quod ominari etiam reformidat animus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 489:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION