라틴어 문장 검색

circumibant enim senatorum domos cum veste sordida, adfirmantes se non modo suam quosque patriam, sed totam Siciliam relicturos, si eo Marcellus iterum cum imperio redisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 415:1)
missis duobus senatoribus in Capitolium ad consulem, uti rediret in curiam, et introductis Siculis, senatus consultum recitatum est;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 455:1)
sed satis pensum poenarum tot veneno absumptis, tot securi percussis senatoribus credebant:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 459:2)
senatorum omnium quique magistratus Capuae, Atellae, Calatiae gessissent bona venire Capuae iusserunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 483:1)
aurum, argentum, aes signatum omne senatores crastino die in publicum conferamus, ita ut anulos sibi quisque et coniugi et liberis, et filio bullam, et quibus uxor filiaeve sunt singulas uncias pondo auri relinquant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 502:1)
ceteri senatores libram argenti tantum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 503:2)
Scipio retentum secum Laelium, dum captivos obsidesque et praedam ex consilio eius disponeret, satis omnibus compositis, data quinqueremi et captivis cum Magone et quindecim fere senatoribus qui simul cum eo capti erant in navem inpositis nuntium victoriae Romam mittit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 716:1)
tum in forum citatis senatoribus obsides imperavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 366:2)
cum senatus biduum ad considerandum peteret, aut ipsos extemplo dare aut se postero die senatorum omnes liberos sumpturum edixit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 367:1)
a ceteris senatoribus centum viginti obsides, liberi ipsorum, accepti traditique C. Terentio Romam deducendi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 369:2)
virginum ordinem sequebantur decemviri coronati laurea praetextatique.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 561:1)
numquam per omnis dies, ex quo Claudium consulem profectum fama attulit, ab orto sole ad occidentem aut senator quisquam a curia atque ab magistratibus abscessit aut populus e foro.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 730:1)
deinde, si est, consulem peccare arbitror qui de re transacta simulando se referre senatum ludibrio habet, non senatorem qui de quo consulitur suo loco dicit sententiam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 593:1)
inde altercatio orta, cum consul negaret aequum esse tribunos intercedere quo minus suo quisque loco senator rogatus sententiam diceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 691:1)
cum de supplemento legionum quae in provinciis erant ageretur, tempus esse a quibusdam senatoribus subiectum est, quae dubiis in rebus utcumque tolerata essent, ea dempto iam tandem deum benignitate metu non ultra pati.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 202:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION