도구

도구

라틴어 문장 검색

Accipe nunc quod de sole vel Sarapi pronuntietur oraculo.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 16:1)
audi, quid de operis sui multiplici doctrina ipse pronuntiet.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 10:2)
Omnes nos, inquit Evangelus, inpudentes grammatice pronuntias, si tacere talia vis videri tuitionem pudoris:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 12:2)
Cum multi Severo Cassio accusante absolverentur, et architectus fori Augusti expectationem operis diu traheret, ita iocatus est:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 9:1)
Unde Caesar adridens hoc modo pronuntiavit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 8:1)
Cui tu lacte favos et miti dilue Baccho paucis, quod male accusatur, absolvam.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 9:2)
Si qua sunt alia quae nos commovent, in medium proferamus, ut ipsa collatio nostrum, non Maronis, absolvat errorem.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XII. 9:2)
Et certe satis constat contendere eum cum ipso histrione solitum, utrum ille saepius eandem sententiam variis gestibus efficeret an ipse per eloquentiae copiam sermone diverso pronuntiaret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 12:2)
Ac prius de nucibus absolvas volo quae tibi memoria crebrae lectionis occurrunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 1:4)
Post haec cum paulisper Eusebius quievisset, omnes inter se consono murmure Virgilium non minus oratorem quam poetam habendum pronuntiabant, in quo et tanta orandi disciplina et tam diligens observatio rhetoricae artis ostenderetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 1:1)
Absoluta est, aestimo, et auctoribus idoneis adserta explanatio Virgiliani loci, quem litteratores vestri nec obscurum putant, contenti vel ipsi scire vel insinuare discipulis Palicum dei esse cuiusdam nomen.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 31:1)
Sensus hic cum videatur obscurior pauloque perplexius quam poetae huius mos est pronuntiatus, tum habet in se animadvertendam quaestionem ex Graeca antiquitate venientem, quae sint ista Gargara quae Virgilius esse voluit fertilitatis exemplar.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 2:1)
ac sicuti omnis culpae privatio inculpatum facit, inculpatus autem instar est absolutae virtutis, inlaudatus quoque igitur finis est extremae malitiae.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 13:2)
Pericula quoque praeterita vel aerumnas penitus absolutas qui evasit ut referat gratissime provocatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 9:1)
Tu nobis, inquit, absolve, cur et de albis et de nigris loris similes maculae gignantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 13:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION