라틴어 문장 검색

Audite hoc, principes domus Iacob et iudices domus Israel, qui abominamini iudicium et omnia recta pervertitis,
(불가타 성경, 미카서, 3장9)
Ad malum manus eorum paratae sunt; princeps postulat, et iudex est pro mercede, et magnus manifestat desiderium animae suae; vae eis, qui pervertunt illud!
(불가타 성경, 미카서, 7장3)
Propter hoc languet lex, et non pervenit usque ad finem iudicium. Quia impius praevalet adversus iustum, propterea egreditur iudicium perversum.
(불가타 성경, 하바쿡서, 1장4)
Confestim vero ex amicis Heliodori quidam rogabant Oniam, ut invocaret Altissimum, ut vitam donaret ei, qui prorsus in supremo spiritu erat constitutus.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 3장31)
Sed parvo prorsus post tem pore, Lysias procurator regis et propinquus ac negotiorum praepositus graviter ferens de his, quae acciderant,
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 11장1)
prorsus exsanguis iam effectus, proferens intestina et sumens utrisque manibus proiecit super turbas et invocans Dominatorem vitae ac spiritus, ut haec ipsi iterum redderet, ita vita defunctus est.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 14장46)
Cumque me non modo tacitum sed elinguem prorsus mutumque uidisset, ammouit pectori meo leniter manum et:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IV 1:9)
In quibus quoniam quaedam nostri habitus uestigia uidebantur, meos esse familiares imprudentia rata nonnullos eorum profanae multitudinis errore peruertit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:11)
Quotiens ego Conigastum in imbecilli cuiusque fortunas impetum facientem obuius excepi, quotiens Trigguillam regiae praepositum domus ab incepta, perpetrata iam prorsus iniuria deieci, quotiens miseros quos infinitis calumniis impunita barbarorum semper auaritia uexabat obiecta periculis auctoritate protexi!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 2:1)
At peruersi resident celso
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 31:1)
ea tantum animi tui sicuti tu tibi fingis mutata peruertit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:3)
Quae sese adhuc uelat aliis, tota tibi prorsus innotuit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:20)
habes gratiam uelut usus alienis, non habes ius querelae tamquam prorsus tua perdideris.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:9)
Omnem terrae ambitum, sicuti astrologicis demonstrationibus accepisti, ad caeli spatium puncti constat obtinere rationem, id est, ut, si ad caelestis globi magnitudinem conferatur, nihil spatii prorsus habere iudicetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:7)
Iacetis ergo prorsus ignorabiles
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIV 21:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION