라틴어 문장 검색

Sed pertinet ad omnem officii quaestionem semper in promptu habere, quantum natura hominis pecudibus reliquisque beluis antecedat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 136:1)
quae nec haberemus, nisi manus et ars accessisset, nec iis sine hominum administratione uteremur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 15:4)
Huius generis quaestiones sunt omnes eae, in quibus ex tempore officium exquiritur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 38:4)
Eius generis hae sunt quaestiones:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 62:2)
Sed, qui sint boni, et quid sit bene agi, magna quaestio est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 88:5)
Plenusestsextus liber de officiis Hecatonis talium quaestionum:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 114:1)
deinde esse omnem orationem aut de infinitae rei quaestione sine designatione personarum et temporum aut de re certis in personis ac temporibus locata;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 138:1)
Sed causarum, quae sint a communi quaestione seiunctae, partim in iudiciis versari, partim in deliberationibus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 141:1)
'si de istis communibus et pervagatis vix huic aetati audiendum putas, etiamne illa neglegere possumus, quae tu oratori cognoscenda esse dixisti, de naturis hominum, de moribus, de rationibus eis, quibus hominum mentes et incitarentur et reprimerentur, de historia, de antiquitate, de administratione rei publicae, denique de nostro ipso iure civili?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 165:4)
idemque Servium Galbam, quem hominem probe commeminisse se aiebat, pergraviter reprehendere solebat, quod is, L. Scribonio quaestionem in eum ferente, populi misericordiam concitasset, cum M. Cato, Galbae gravis atque acer inimicus, aspere apud populum Romanum et vehementer esset locutus, quam orationem in Originibus suis exposuit ipse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 227:2)
duo prima genera quaestionum esse, in quibus eloquentia versaretur, unum infinitum, alterum certum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 41:3)
alterum, quod appellant omnes fere scriptores, explicat nemo, infinitam generis sine tempore et sine persona quaestionem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 65:3)
denique ei, qui profitetur esse suum non solum de eis controversiis, quae temporibus et personis notatae sunt, hoc est, de omnibus forensibus, sed etiam de generum infinitis quaestionibus dicere, nullum potest esse genus orationis, quod sit exceptum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 66:3)
Sed si illam quoque partem quaestionum oratori volumus adiungere vagam et liberam et late patentem, ut de rebus bonis aut malis, expetendis aut fugiendis, honestis aut turpibus, utilibus aut inutilibus, de virtute, de iustitia, de continentia, de prudentia, de magnitudine animi, de liberalitate, de pietate, de amicitia, de officio, de fide, de ceteris virtutibus contrariisque vitiis dicendum oratori putemus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 67:1)
dividunt enim totam rem in duas partis, in causae controversiam et in quaestionis:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 78:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION