라틴어 문장 검색

Siqua mei tamen est in te pia cura relicti, Incipe pollicitis addere facta tuis, Parvaque quamprimum rapientibus esseda mannis Ipsa per admissas concute lora iubas!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 1626)
Dum loquor, increvit latis spatiosior undis, Nec capit admissas alveus altus aquas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 650)
aspice, ut in curru modo det fluitantia rector lora, modo admissos arte retentet equos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 48:3)
monstra maris Sirenes erant, quae voce canora quamlibet admissas detinuere rates.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 63:2)
cum melius foribus possis, admitte fenestra, inque tuo vultu signa timentis habe.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 127:1)
nec lucem in thalamos totis admitte fenestris;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 167:2)
denique Caesareo, quod non desiderat ipse, non caret e nostris ullus honore liber, si dubitas de me, laudes admitte deorum, et carmen dempto nomine sume meum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 122)
ille ego sum, lignum qui non admittar in ullum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 214)
et mea non minimum culpa furoris habet, tu quoque magnorum laudes admitte virorum, ut facis, et lapso quam potes affer opem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 320)
nec scelus admittas, si consoleris amicum, mollibus et verbis aspera fata leves.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 67)
sed nihil admisi, nulla est mea culpa, Tomitae, quos ego, cum loca sim vestra perosus, amo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 1410)
illa diu reticet pudibundaque celat amictu ora:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권532)
exta bovis gravidae dantur, fecundior annus provenit, et fructum terra pecusque ferunt, hanc quondam Cytherea diem properantius ire iussit et admissos praecipitavit equos, ut titulum imperii quam primum luce sequenti Augusto iuveni prospera bella darent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권460)
quid mirum, virgo si virgine laeta ministra admittit castas ad sua sacra manus?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권182)
Sed enim non sustinet ultra perdere blanditias iuvenis deus, utque monebat ipse Amor, admisso sequitur vestigia passu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 53:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION