라틴어 문장 검색

Cuius hoc dicto admoneor, ut aliquid etiam de humatione et sepultura dicendum existimem, rem non difficilem, is praesertim cognitis, quae de nihil sentiendo paulo ante dicta sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 101:11)
tantum admonebo, si maxime verum sit ad corpus omnia referre sapientem sive, ut honestius dicam, nihil facere nisi quod expediat, sive omnia referre ad utilitatem suam, quoniam haec plausibilia non sunt, ut in sinu gaudeant, gloriose loqui desinant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 51:6)
nam et necessitas ferendae condicionis humanae quasi cum deo pugnare prohibet admonetque esse hominem, quae cogitatio magno opere luctum levat, et enumeratio exemplorum, non ut animum malivolorum oblectet, adfertur, sed ut ille qui maeret ferundum sibi id censeat, quod videat multos moderate et tranquille tulisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 60:5)
maxume autem admonendus , quantus sit furor amoris.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 75:2)
ut, cum totius mundi motus conversionesque perspexerit sideraque viderit innumerabilia caelo inhaerentia cum eius ipsius motu congruere certis infixa sedibus, septem alia suos quaeque tenere cursus multum inter se aut altitudine aut humilitate distantia, quorum vagi motus rata tamen et certa sui cursus spatia definiant - horum nimirum aspectus impulit illos veteres et admonuit, ut plura quaererent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 69:2)
aperta enim res est, et cotidie nos ipsa natura admonet, quam paucis, quam parvis rebus egeat, quam vilibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 102:8)
Cum haec diceret, ad aurem eius Psyche ridens accessit, et cum dixisset nescio quid, Ita, ita inquit Quartilla bene admonuisti.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 25:1)
Bene me admonet domina mea.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 66:11)
Nam imprudentes noxios in nostrum induxere navigium, et quid fecissent, admonuerunt pari somniorum consensu.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 106:7)
Ipsum te iacentis corpus admonere debet, ut vivas.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 111:16)
His admoneo amicos meos, ne recusent quae iubeo, sed quibus animis devoverint spiritum meum, eisdem etiam corpus consumant.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 141:4)
Venari asello comite cum vellet leo, Contexit illum frutice et admonuit simul, Ut insueta voce terreret feras, Fugientes ipse exciperet.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Asinus et leo venantes.2)
si quis vero laeserit, Multandum simili iure fabella admonet.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Vulpes et ciconia.2)
Hoc admonere simplices etiam potest, Opinione alterius ne quid ponderent:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta25)
Nihil agere quod non prosit fabella admonet.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Arbores in deorum tutela.10)

SEARCH

MENU NAVIGATION