도구

도구

라틴어 문장 검색

tristem praeferens vultum, pium servans affectum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:36)
Quomodo, quaeso, dissimulatio necessaria est, quae ut mihi videtur, semper vitium est.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:3)
Hoc vitium ubique detestandum est, semper et ubique cavendum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:18)
Ubi tamen virtutis invenitur aequalitas, non multum improbo, si aliquantisper affectus suas inserit partes.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:39)
cum Dominus Iesus Petrum Iohanni in hac parte praetulerit, nec ideo subtraxerit Iohanni affectum, quia Petro dederat principatum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:41)
Petrus ergo exponitur actioni, Iohannes reservatur affectui, quia:
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:47)
Cavendum autem magnopere est, ne tenerior affectus maiores utilitates impediat;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:4)
Haec est enim amicitia ordinata, ut ratio regat affectum, nec tam quid illorum suavitas, quam quid multorum petat utilitas attendamus.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:6)
Recordor nunc duorum amicorum meorum, qui licet exempti praesentibus, mihi tamen vivunt, semper que vivent.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:7)
Inter utramque hanc amicitiam, memoria praeeunte discernens, video priorem inniti magis affectui, alterum rationi;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:13)
quamvis nec illi affectus defuerit, nec illum ratio deseruerit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:14)
Et primum quidem virtutum eius contemplatio illi meum inclinavit affectum;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:17)
coepit me et ipse arctius solito diligere, habenas laxare affectui, et meo se pectori totum infundere.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:4)
Ita inter nos amor crevit, concaluit affectus, caritas roborabatur, donec ad id ventum est, ut esset nobis cor unum et anima una, idem velle et idem nolle, esset que hic amor timoris vacuus, offensionis nescius, suspicione carens, adulationem exhorrens.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:8)
ne id magis carnali affectui meo quam eius necessitati ascriberetur, et sic mea auctoritas minueretur.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:17)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION