라틴어 문장 검색

Satis profecto rettudi superbiam.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Formica et musca.20)
Sed tanto magis laudandi probandique sunt, quos a scribendi recitandique studio haec auditorum vel desidia vel superbia non retardat.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 13 5:1)
absit superbia asperitas.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 24 5:3)
quis stupor hic, Menelaë, fuit?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 34:2)
nec minus in vultu damnosa superbia vestro:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 107:3)
hic me pugnantem cum frigore cumque sagittis eumque meo fato quarta fatigat hiems, fine carent lacrimae, nisi cum stupor obstitit illis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 211)
hanc cupit, hanc optat, sola suspirat in illa, signaque dat nutu, sollicitatque notis, fastus inest pulchris, sequiturque superbia formam:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권237)
Sed fuit in tenera tam dura superbia forma:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 40:10)
Quaerite nunc, habeat quam nostra superbia causam, nescio quoque audete satam Titanida Coeo Latonam praeferre mihi, cui maxima quondam exiguam sedem pariturae terra negavit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 17:11)
seu stupor huic studio sive est insania nomen, omnis ab hac cura cura levata mea est, saepe ego nimbosis dubius iactabar ab Haedis, saepe minax Steropes sidere pontus erat, fuscabatque diem custos Atlantidos Ursae, aut Hyadas seris hauserat Auster aquis, saepe maris pars intus erat, tamen ipse trementi carmina ducebam qualiacumque manu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 114)
Si naturam ambitumque adimus stupore dempto et admiratione, si fraternitatis pulchritudinisque verba in nostra cum mundo necessitudine amplius non proferimus, nostri mores erunt illius qui dominatur, consumit vel solum naturalibus opibus abutitur, ac sua commoda proxima continere non valet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 16:9)
Fides, ad stuporem invitans prae rerum creatarum arcano, ampliores reddit rationis prospectus ad mundum melius illuminandum qui ad scientiarum studia panditur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 61:7)
Homo religiosus est in itinere, itaque promptum se praebeat ut ducatur et ex se exeat ad inveniendum Deum qui semper stuporem affert.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 64:4)
quis somnus inerti incubat ingenio, cui per phantasmata duplex occurrit species bivio dispersa superne si vim mentis hebes stupor obsidet, aspice saltem obvia terrenis oculis elementa, quibus se res occulta Dei dignata est prodere signis, hanc heresin praesaga Patris praeviderat olim maiestas:
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 121)
vidit hoc conventus adstans, ipse vidit carnifex et manum repressit haerens ac stupore obpalluit:
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Sanctorum Martyrum Emeterii et Chelidonii Calagurritanorum.43)

SEARCH

MENU NAVIGATION