라틴어 문장 검색

desponderat filiam L. Icilio tribunicio, viro acri et pro causa plebis expertae virtutis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 468:1)
non, si tribunicium auxilium et provocationem plebi Romanae, duas arces libertatis tuendae, ademistis, ideo in liberos quoque nostros coniugesque regnum vestrae libidini datum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 486:1)
virorum et maxime Icili vox tota tribuniciae potestatis ac provocationis ad populum ereptae publicarumque indignationum erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 519:1)
mittuntur tres legati consulares, Sp.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 544:1)
admoniturum Sacrum montem constantiae plebis, sciturosque sine restituta potestate tribunicia redigi in concordiam resne queant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 562:1)
potestatem enim tribuniciam provocationemque repetebant, quae ante decemviros creatos auxilia plebis fuerant, et ne cui fraudi esset concisse milites aut plebem ad repetendam per secessionem libertatem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 576:1)
qua lege tribuniciis rogationibus telum acerrimum datum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 602:2)
aliam deinde consularem legem de provocatione, unicum praesidium libertatis, decemvirali potestate eversam, non restituunt modo, sed etiam in posterum muniunt sanciendo novam legem, ne quis ullum magistratum sine provocatione crearet;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 603:1)
et cum plebem hinc provocatione hinc tribunicio auxilio satis firmassent, ipsis quoque tribunis, ut sacrosancti viderentur, cuius rei prope iam memoria aboleverat, relatis quibusdam ex magno intervallo caerimoniis renovarunt, et cum religione inviolatos eos tum lege etiam fecerunt, sanciendo ut qui tribunis plebis aedilibus iudicibus decemviris nocuisset, eius caput Iovi sacrum esset, familia ad aedem Cereris Liberi Liberaeque venum iret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 605:1)
hae consulares leges fuere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 612:1)
fundata deinde et potestate tribunicia et plebis libertate tum tribuni adgredi singulos tutum maturumque iam rati accusatorem primum Verginium et Appium reum deligunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 616:1)
nec in tribunicio auxilio Appius nec in iudicio populi ullam spem habebat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 620:1)
nam neque vetera peccata repeti iam oblitterata placet, cum nova expiata sint decemvirorum suppliciis, et nihil admissum iri, quod vim tribuniciam desideret spondet perpetua consulum amborum in libertate vestra tuenda cura.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 655:1)
qui cum ex veteribus tribunis negaret se ullius rationem habiturum, pugnarentque collegae ut liberas tribus in suffragium mitteret aut concederet sortem comitiorum collegis, habituris e lege potius comitia quam ex voluntate patrum, iniecta contentione Duillius consules ad subsellia accitos cum interrogasset quid de comitiis consularibus in animo haberent, respondissentque se novos consules creatures, auctores populares sententiae haud popularis nactus in contionem cum iis processit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 712:1)
duos etiam patricios consularesque, Sp.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 719:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION