라틴어 문장 검색

Effectumque multis Scipionis victoriis ut Carthaginienses in desperationem acti in auxilium publicae salutis Hannibalem revocarent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXX Periocha6)
quibus cum Philippus nihil pacati nisi omnia permittentibus respondisset, adeo renuntiata haec legatio ab indignatione simul ac desperatione iram accendit, ut ad Saguntinam rabiem versi matronas omnes in templo Dianae, pueros ingenuos virginesque, infantes etiam cum suis nutricibus in gymnasium includi iuberent,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 181:1)
is cum supercilio haud procul distantis tumuli ab urbe instructam aciem ostendisset, et ex altera parte L. Quinctius ab operibus suis terra marique instaret, tum vero desperatio Gorgopan quoque coegit id consilii quod in altero morte vindicaverat capere,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 341:1)
coactus ergo periculo militum praetor receptui cani iussit, ne obiceret incautos furentibus desperatione ac rabie.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 366:1)
sub hunc nuntium ex Ligustinis vulgatum litterae ex Hispania mixtam gaudio tristitiam adferentes recitatae sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 219:1)
Medicus Calligenes qui curationi praeerat, non expectata morte regis, a primis desperationis notis nuntios per dispositos equos, ita ut convenerat misit ad Perseum, et mortem regis in adventum eius omnes qui extra regiam erant, celavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 648:1)
quosdam aes alienum et desperatio rerum suarum eodem manente statu praecipites ad novanda omnia agebat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 316:2)
quae res cum infestiorem hostem ad oppugnandum fecisset, ipsos desperatione veniae ad tuendos sese acrius accendit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 580:1)
cum in conspectu prima signa suorum circumsessis fuerunt, Romanis quidem ab ultima desperatione recreatus est animus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 731:1)
nec aliud quam ultima necessitas, cum recipere se tuto ad naves prohiberentur, animos militum Romanorum simul desperatione alia salutis simul indignitate irritavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 128:1)
Item sine tristitia eum dici aiunt, qui non est obnoxius tristitiae nec frequens nimiusve in hoc vitio.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 85 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION