라틴어 문장 검색

Ideoque veniam gratiamque malae existimationis, si quid esset erratum, postulavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 14:5)
nam petere veniam solemus aut cum inprudentes erravimus aut cum noxam imperio conpellentis admisimus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 15:3)
Permagna me, inquit, abs te, Postumiane, cum ex aliis tum hoc maxime gratia fateor obstrictum, quod a Praetextato veniam postulando mihi in coenam vacuefecisti locum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 10:1)
Lacrimantes atque obsecrantes orant, una potius ut duobus nupta fieret quam ut uni duae.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 22:5)
SI DEUS SI DEA EST CUI POPULUS CIVITASQUE CARTHAGINIENSIS EST IN TUTELA, TEQUE MAXIME, ILLE QUI URBIS HUIUS POPULIQUE TUTELAM RECEPISTI, PRECOR VENERORQUE VENIAMQUE A VOBIS PETO UT VOS POPULUM CIVITATEMQUE CARTHAGINIENSEM DESERATIS, LOCA TEMPLA SACRA URBEMQUE EORUM RELINQUATIS ABSQUE HIS ABEATIS,
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 7:2)
Numquam hodie effugies, veniam quocumque vocaris.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 38:1)
Isocrates enim Graecus orator qui verba prius libera sub numeros ire primus coegit, cum in convivio a sodalibus oraretur ut aliquid in medium de eloquentiae suae fonte proferret, hanc veniam deprecatus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 4:2)
sed ab auctoritate vestra tamquam ab edicto praetoris impetrata venia gulae patronum, quia necesse est, profitebor.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 5:3)
Castra super Tusci si ponere Tybridis undas, Hesperios audax veniam metator in agros.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:57)
Danda tamen venia est, tantorum danda pavorum:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:1)
Scit Caesar poenamque peti, veniamque timeri.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 5:41)
Et nihil hac venia, si viceris ipse, paciscor.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 5:45)
Veniam, te bella gerente, In medias acies.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 1:15)
venia est haec sola pudoris, Degenerisque metus, nil iam potuisse negari.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 2:48)
Veniam misero concede parenti, Arge, quod amplexus, extrema quod oscula fugi.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:68)

SEARCH

MENU NAVIGATION