도구

도구

라틴어 문장 검색

Bidentes hostiae quid essent, inquit Avienus, interrogavi quendam de grammaticorum cohorte:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 1:1)
Iterum quaerit Avienus in his versibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 8:1)
Subiecit Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 13:1)
Et Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 1:1)
Sed mox subiecit Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 1:2)
Cum ergo videas, mi Aviene (instituenda est enim adolescentia tua, quae ita docilis est ut discenda praecipiat), cum videas, inquam, anceps esse omne scommatum genus, suadeo in conviviis in quibus laetitiae insidiatur ira, ab huiusmodi dictis facessas et magis quaestiones convivales vel proponas vel ipse dissolvas.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 22:1)
Tunc Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 1:1)
Et hoc quaero, Avienus ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 8:1)
Rursus ait Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 13:1)
Adiecit Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 17:1)
Hoc quoque sciendum mihi est, Avienus ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 18:1)
Nec hoc mihi, Avienus ait, ignoratum relinquo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 20:1)
Iamdudum, inquit Avienus, nosse haveo, cur aqua quae obsita globis nivium perducitur ad nivalem rigorem minus in potu noxia est, quam ex ipsa nive aqua resoluta?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 24:1)
Cum multa, inquit, de potu et cibatu quaesisset Avienus, unum maxime necessarium, sponte an oblitus ignoro, praetermisit, cur ieiuni magis sitiant quam esuriant.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 1:2)
His dictis anulum Avienus de mensa rettulit qui illi de brevissimo dexterae manus digito repente deciderat:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 6:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION